مدت‌زمان جوش خوردن و عوارض استفاده از پلاک جهت درمان شکستگی استخوان تیبیا

Abstract

هدف از انجام این مطالعه بررسی مدت‌زمان جوش خوردن و عوارض استفاده از پلاک جهت درمان شکستگی استخوان تیبیا می‌باشد. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی بوده و به‌صورت مقطعی همه بیماران مراجعه‌کننده به اورژانس بیمارستان شهدای تبریز در سال 97 تا 99 که تشخیص شکستگی تیبیا برای آن‌ها مطرح بوده و با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج، تحت فیکساسیون با پلاک قرار گرفته و تا 7 ماه پس از درمان مرتب ویزیت می‌شدند و پرونده آنان موجود بود، انجام شد (تعداد 42 بیمار). نمونه‌گیری به‌صورت تمام شماری انجام گرفت. ﺷﯿﻮه ﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت از طریق بررسی پرونده‌های بیماران ﺑﻮد. در پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، مصرف سیگار، نوع و محل شکستگی، وقوع شکستگی پلاک، عفونت در محل تعبیه پلاک، مدت‌زمان ایجاد اولین جوش خوردگی بعد از عمل، مدت‌زمان سپری شده جهت تحمل وزن و وقوع مالیونیون وارد شد. یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین (انحراف معیار) سنی افراد مورد مطالعه 64/28 (7/8±) سال بود. از این افراد، در 3 مورد (1/7 درصد) سابقه پرفشاری خون وجود داشت. همچنین 27 مورد (3/64 درصد) از افراد مورد مطالعه سیگار مصرف می‌کردند. نوع شکستگی در افراد این مطالعه در 15 مورد (7/35 درصد) ساده و در 27 مورد (6/64 درصد) سگمنتال بود. همچنین محل شکستگی در افراد این مطالعه در 21 مورد (0/50 درصد) یک سوم تحتانی، در 15 مورد (7/35 درصد) یک سوم میانی و در 6 مورد (3/14 درصد) یک سوم فوقانی بود. در این مطالعه، 1 مورد (7/2 درصد) دچار مالیونیون و 1 مورد (7/2 درصد) دچار شکستگی پلاک شده بودند. عفونت محل تعبیه پلاک در هیچ‌یک از افراد مورد مطالعه مشاهده نشد. میانگین (انحراف معیار) مدت‌زمان ایجاد اولین جوش خوردگی بعد از عمل در افراد مورد مطالعه، 15/1 (3/0±) ماه بود. همچنین میانگین (انحراف معیار) مدت‌زمان سپری شده جهت تحمل وزن در این افراد، 08/3 (3/0±) ماه بود.