تعیین فراوانی و مورتالیتی بیمارستانی پارگی عضله پاپیلری میترال از سال 96 - 86 در بیمارستان شهید مدنی تبریز

Abstract

مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع پارگی عضله پاپیلری و مقایسه میزان مورتالیتی بیمارستانی پارگی عضله پاپیلری میترال بین دو گروه با و بدون جراحی طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: روش اجرای طرح به صورت مطالعه گذشته نگر می‌باشد. داده های مربوط به بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهید مدنی تبریز که تشخیص پارگی عضله پاپیلری برای آن ها مطرح گشته از پرونده های موجود در بایگانی بیمارستان در فاصله سال های 1386 تا 1396 استخراج شده و بر اساس اکوکاردیوگرافی موجود در پرونده، وجود پارگی عضله پاپیلری میترال تعیین گردید. مورتالیتی بیمارستانی بیمارانی که تشخیص پارگی عضله پاپیلری برای آن ها مسجّل شده است در بررسی پرونده ها مشخّص شده و همچنین مورتالیتی بیمارانی که تحت جراحی قرار گرفته اند مشخّص و ثبت شد. بین دو گروه با و بدون جراحی مقایسه از نظر مورتالیتی بیمارستانی انجام شد. برای آنالیز داده های آماری بدست آمده از مطالعه، با استفاده از نرم افزار SPSS-19 از روشهای آماری توصیفی (میانگین SEM ±) و آنالیز داده های بالینی با استفاده از Mann-Whitney U test (Wilcoxon rank-sum test) برای آزمون تفاوت آماری بین دو گروه ( با و بدون جراحی) انجام گردید. مقدار p-value کمتر از 0,05 بعنوان معنی دار در نظر گرفته شد.

یافته ها: یافته ها نشان می دهد در بین 7924 بیمار دچار انفارکتوس حاد میوکارد، 20 بیمار دارای پارگی عضله پاپیلری تشخیص داده شده و 5 بیمار دارای پارگی کوردا تشخیص داده شده، بوده و میزان شیوع این عارضه برابر با 0.25 درصد بدست آمده است. مقایسه مورتالیتی در دو گروه با و بدون جراحی اختلاف آماری معنی دار برابر 0.005 p=داشته است. همچنین میزان مورتالیتی بیماران دارای پارگی عضلات پاپیلری میترال 25 درصد حاصل شده است.