تعیین فراوانی، علائم، عوامل خطر و نحوه درمان حاملگیهای محل برش سزارین
Abstract
هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی، علائم، عوامل خطر و نحوه درمان حاملگیهای محل برش سزارین میباشد.
مواد و روشها: اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ مقطعی ﺑﻮده و جامعهی آماری آن را تمام مادران بارداری که با تشخیص حاملگی محل برش سزارین که در سونوگرافی انجام شده و توسط متخصص رادیولوژی آموزش دیده- عضو هیات علمی تائید شده- و در بیمارستان آموزشی درمانی الزهرا از ابتدای سال 1393 تا پایان سال 1398 بستریشدهاند، تشکیل داد. نمونهگیری بهصورت تمام شماری بود. بعد از دریافت کد اخلاق فرم تهیه شد و یافته ها از پرونده بیماران بستری شده استخراج شد.
یافتهها: شیوع حاملگی در محل برش سزارین قبلی از میان کل حاملگی ها 23/0 بوده است و شیوع حاملگی محل برش سزارین درمیان کل حاملگیهای خارج رحمی 22/3 بوده است. در این مطالعه، تعداد حاملگیهای محل برش سزارین به ترتیب سال افزایش پیدا کرده بود که بیشترین تعداد داده ها متعلق به سال 98 با تعداد 44 (31 درصد) بود. میانگین (انحراف معیار) سنی در افراد این مطالعه، 57/34 (9/4±) سال بود. میانگین (انحراف معیار) سن حاملگی افراد مورد مطالعه 74/6 (9/1±) هفته بود. میانه (صدک 25 و 75) HCG بدو بستری در این افراد 4000 (10000-2449) mIU/mL بود. میانه (صدک 25 و 75) سایز ساک و CRL در یافتههای سونوگرافی در این افراد به ترتیب 0/10 (5/17-0/6) و 3/6 (8/12-5/3) میلیمتر بود. بیشترین علامت حاملگیهای محل برش سزارین در افراد این مطالعه، خونریزی واژینال و درد شکمی به ترتیب با 82 مورد (7/57 درصد) و 73 مورد (4/51 درصد) بود در این مطالعه بیشترین عوامل خطر حاملگیهای محل برش سزارین در افراد با سابقه سزارین، سابقه سقط و سابقه بیش از یک نوبت سزارین به ترتیب با 76 مورد (5/53 درصد) و 70 مورد (3/49 درصد) بود. بیشترین نحوه درمان انتخابی حاملگیهای محل برش سزارین در این افراد به ترتیب، دیلاتاسیون و کورتاژ، درمان با متوتروکسات سیستمیک و درمان kcl موضعی+متوتروکسات سیستمیک به ترتیب با 41 مورد (8/28 درصد)، 40 مورد (1/28 درصد) و 39 مورد (4/27 درصد) بود. همچنین شایعترین پیامد حاملگیهای محل برش سزارین در افراد مطالعه حاضر، بستری مجدد و خونریزی به ترتیب با 31 مورد (8/21 درصد)، 27 مورد (0/19 درصد) بود. علاوه بر این، متأسفانه در 4 مورد (8/2 درصد) نیز منجر به هیسترکتومی شد.