تعیین میزان سلامت اجتماعی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و عوامل مرتبط با آن در سال 98
Abstract
این مطالعه با هدف بررسی میزان سلامت اجتماعی و عوامل موثر بر آن در بین دانشجویان پزشکی علوم پزشکی تبریز در سال 98 طراحی شده است.
مواد و روش ها:
مطالعه ی حاضر از نوع مقطعی-تحلیلی می باشد و جامعه ی آماری آن را کلیه دانشجویان پزشکی مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی تبریز در همه ی مقاطع تشکیل می دهند.پرسشنامه شامل دو بخش که بخش اول سوالاتی در زمینه ی سن،جنس،وضعیت تاهل،مقطع تحصیلی،رشته ی تحصیلی ، سال ورود، بومی و غیر بومی بودن و بخش دوم ترجمه پرسشنامه استاندارد پنج بعدی سلامت اجتماعی کوییز (Keyes) است.
یافته ها:
در این مطالعه ۳۶۰ دانشجو مورد ارزیابی قرار گرفت طبق نتایج حاصل شده از این مطالعه میانگین سنی دانشجویان مورد بررسی۲.۴۱ ± ۲۲.۵۴ می باشد.۶۷.۲ درصد دانشجویان دختر و ۳۲.۸ درصد دانشجویان پسر بودند که دانشجویان دختر دو برابر دانشجویان پسر می باشد.۸۱.۶ درصد دانشجویان مجرد و تنها ۱۸.۴ درصد دانشجویان متاهل بودند.۴۳.۴ درصد دانشجویان بومی و بقیه غیر بومی بودند.از دانشجویان مورد برررسی ۳۲ درصد در مقطع علوم پایه،۲۰.۸ درصد فیزیوپات،۲۵ درصد کارآموزی و ۲۲.۲ درصد مقطع کارورزی بودند. طبق نتایج حاصل شده ۶۷.۵ درصد دانشجویان در وضعیت متوسط از نظر سلامت اجتماعی بودند.۷.۳ درصد دانشجویان ضعیف و ۲۵.۲ درصد دانشجویان امتیاز بالا از نظر وضعیت سلامت اجتماعی را داشتند. آمده از نمرات ابعاد مختلف سلامت انسجام اجتماعی و شکوفایی اجتماعی بالاترین مانگین نمرات را داشتند و از این ابعاد انطباق اجتماعی و سپس پذیرش اجتماعی کمترین میانگین نمرات را در بین دانشجویان پزشکی مورد مطالعه به خود اختصاص داده است. وضعیت سلامت اجتماعی دانشجویان بومی به طور معنی داری بالاتر از دانشجویان غیر بومی گزارش گردید.تاهل،جنسیت در نمره ی سلامت اجتماعی دانشجویان تفاوتی نداشته است.همچنین دانشجویان در مقطع کارورزی به طور معنی داری نمره ی سلامت اجتماعی پایین تری داشتند.