کلون، بیان، تخلیص FGF7 و شناسائی آنتی بادی های تک زنجیره ای (scFv) جدید علیه FGF7 با استفاده از تکنیک نمایش فاژی

Abstract

مقدمه: فاکتور رشد فیبروبلاستی 7 (FGF7) یکی از اعضای خانواده فاکتورهای رشد فیبروبلاستی می باشد. FGF7 منشا استرومائی داشته و اثر پاراکرینی بر روی سلول های اپیتلیال می گذارد. مهارکننده های رسپتور تیروزین کینازی (RTK)، داروهای رایج در درمان سرطان می باشند. رسپتورهای فاکتور رشد فیبروبلاستی (FGFRs) از خانواده RTK بوده که به تعداد زیاد بر روی سلول های فیبروبلاستی مرتبط با کارسینما (CAFs) بیان می شوند. حضور FGFRs در انواع مختلف سرطان ها، این رسپتورها را به عنوان عامل هدف در درمان سزطان تبدیل کرده است. هدف: در این مطالعه بر آن هستیم تا آنتی بادی های جدید علیه FGF7 با استفاده از تکنیک نمایش فاژی شناسائی و همچنین مدلی جدید بر اساس روش مستقل از انطباق مولکولی برای دسته ای از مهارکننده های کینازی FGFR2 تولید کنیم. مدل جدید می تواند در پیش بینی فعالیت و شناسایی گروه های عاملی مهم در این مهارکننده ها مورد استفاده قرار گیرد. روش: پروتئین FGF7 در شرایط بهینه بیان شد و پنینگ علیه این پروتئین انجام گرفت. در قسمت محاسباتی، نرم افزار pentacle برای محاسبه GRIND برای کنفورمرهای فعال مورد استفاده قرار گرفت و متغیرهای مهم از بین آنها انتخاب شدند. نتایج: خلوص پروتئین FGF7 92% و میزان تولید آن 3.5 mg/L می باشد. آنتی بادی های شناسائی شده تمایل معنی داری را به FGF7 نشان دادند. در مطالعه محاسباتی شش متغیر به عنوان توصیف گرهای مهم شناسایی شدند. اعتبار سنجی های داخلی و خارجی حاکی از قدرت پیش بینی مناسب این مدل بود. نتیجه گیری: آنتی بادی های انتخاب شده می توانند برای توسعه داروهای مهارکننده توموری جدید مورد استفاده قرار گیرند. در قسمت محاسباتی، مدل تولید شده قدرت پیش بینی خوبی دارا بوده و می تواند در طراحی مهارکننده های جدید FGFR2 مورد استفاده قرار گیرد.