طراحي و مهندسي بیوسنسور مبتني بر نقاط کوانتومي برای تشخیص بیومارکرهای قلبي
Abstract
مقدمه: سنتز نانوکریستالهای نیمه هادی به علت خواص نوری و الکتریکی برجسته ای که دارند بسیار مورد
توجه هستند و همواره تلاش شده است روش های آسانتری از سنتز آنها ارائه گردد. در میان کاربردهای وسیع
نانوکریستال ها در حوزه های مختلف، آنها در تشخیص و درمان بیماری ها نیز بسیار مورد توجه اند و انواع
مختلفی از حسگرهای زیستی از آنها توسعه یافته است .
اهداف: در این کار پژوهشی، یک روش سنتز آسان ، تکرار پذیر و تک ظرف برای تهیه نانو کریستال های نیمه
رسانای کادمیوم سولفید با کیفیت بالا و اندازه ذره ای یکنواخت ارائه شده است. برای نشان دادن کارایی عملی
نانوکریستالهای سنتز شده، آنها به عنوان ردیاب برای اندازه گیری بیومارکر تروپونین قلبی برای تشخیص
سکته قلبی مورد استفاده قرار گرفتند.
روشها: در ساخت این بیوسنسور ولتامتری از یک ساختار ایمونوساندویچی مشابه آنچه که در الیزا رخ می دهد
استفاده شد و نانوکریستالها در اتصال به آنتی بادی های شناساگر در ایجاد پاسخ های الکتروشیمیایی نقش
داشتند و سیگنال های الکتریکی بوسیله الکترودهای چاپی و کوچک در اتصال به دستگاه اتولب ثبت گردیدند.
نتایج و بحث: نانوکریستالهای سنتز شده باند نشری قابل توجهی دارند که بهره کوانتومی فوتولومینسانس آن
31 درصد محاسبه شده است. اندازه ذره ای بدست آمده برای نانوکریستالهای سنتز شده توسط / برابر با 67
میکروسکوپ الکترونی عبوری 5 نانومتر است. حسگر زیستی ساخته شده با حد تشخیص 2 نانوگرم بر لیتر و رنج
خطی 5 تا 3111 نانوگرم بر لیتر دارد. کارایی بیوسنسور با رسم منحنی های کالیبراسیون و تعیین حد
تشخیص، رنج خطی و اختصاصیت، دقت و صحت مورد بررسی قرار گرفت و نتایج کار با سایر بیوسنسورهای
مشابه مقایسه شد که نشان داد بیوسنسور ساخته شده ضمن بهره گیری از ساختاری ساده می تواند ارقام
شایستگی خوبی را ارائه دهد.