آینده‌پژوهی سیاست‌های پیشگیری از سکته قلبی در ایران
Abstract
چکیده
مقدمه: به‌منظور اتخاذ سیاست‌های موثر در پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی، بهتر است از روش‌های مختلف آینده‌پژوهی استفاده گردد.
هدف: هدف این پژوهش، آینده‌پژوهی سیاست‌های پیشگیری از سکته قلبی با استفاده از روش‌های سناريونويسي و مدل‌سازی می‌باشد.
روش کار و مواد: مطالعه‌آینده‌پژوهی حاضر، یک مطالعه ترکیبی چندمرحله‌ای می‌باشد که به‌صورت متوالی با استفاده از روش‌های سناریو و مدل‌سازی انجام شده است. افق مورد مطالعه تا سال 1404 بوده است. با استفاده از مرور نظام‌مند و نظر متخصصان، پیشران‌های موثر در سکته قلبی تعیین شده است. عدم قطعیت‌های بحراني در قالب رتبه‌بندی دوبعدی" سطح اثر" و” سطح عدم قطعيت ” ترسیم شد. سه سناریو محتمل، خوش‌بینانه و بدبینانه با نظر متخصصان انتخاب و داستان هر سناریو تدوین شد. در مرحله بعد، مدل‌سازی با استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی انجام گرفت. راهکارها و گزینه‌های سیاستی با نظر متخصصان و تحلیل سلسله مراتبی اولویت‌بندی و انتخاب شد.
یافته ها: 98 پیشران کلیدي شناسایی گردید. 11 فاکتور با عدم قطعیت بالا و پتانسیل تأثیرگذاری بالا که در سه دسته تحولات سیاسی، دسترسی به خدمات سلامت، مراقبت از خود قرار دسته‌بندی شدند. درنهایت شش سناریو تدوین شد. سناريوي پرنده در قفس و سناريوي بیم و امید بیشترين میزان اعتبار را کسب کردند. سناریوی مسیر هموار به‌عنوان سناریو خوش‌بینانه، سناریو بیم و امید به‌عنوان سناریو بدبینانه و سناریو پرنده در قفس سناریوی محتمل انتخاب شده‌اند. گزینه‌های سیاستی مناسب برای سناریو محتمل شامل استفاده از سازمان‌های مردم‌نهاد و خیریه‌ها و تقویت قانون‌گذاری‌های تحدیدی و تنبیهی مرتبط با سلامت می‌باشد.
نتیجه‌گیری: آینده‌پژوهی برای مشخص شدن پیشران‌ها موثر، عدم قطعیت‌های کلیدی و ترسیم آینده محتمل برای سیاست‌گذاری آگاه از شواهد مفید و موثر است. علیرغم کاهشی بودن روند مرگ ناشی از سکته قلبی در آینده، اما برای رسیدن به اهداف ملی و بین‌المللی نیازمند مداخلات سیاستی با همکاری‌های گسترده بین بخشی و چارچوب منسجم هستیم.