مقایسه کوریکلوم آموزشی مقطع دکترای دندانپزشکی عمومی ایران در زمینه ی دندانپزشکی قانونی با دانشکده های معتبرجهان و اثر آموزش بر میزان آگاهی،نگرش و عملکرد دانشجویان در خصوص دندانپزشکی قانونی در دانشگاه علوم پزشكي تبريز
Abstract
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه کوریکلوم آموزشی ایران در زمینه دندانپزشکی قانونی با دانشکده های معتبر جهان و نیز بررسی میزان آگاهی، عملکرد و نگرش دانشجویان دندانپزشکی نسبت به دندانپزشکی قانونی بوده و به بررسی نقاط ضعف و قوت موجود در کوریکلوم آموزشی پرداخته است تا در صورت نیاز زمینه های اصلاح و بازنگری فراهم گردد. همچنین در این پژوهش آموزش موارد شاخصی که در کویکلوم آموزشی دانشکده های معتبر جهان پرداخته شده ولی در برنامه ی آموزشی ایران پرداخته نمی شود صورت گرفته است.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی- مداخله ای، به منظور مقایسه کوریکلوم آموزشی دوره دکترای عمومی ایران در زمینه دندانپزشکی قانونی با دانشکده های معتبر جهان، مطالعه در دو مرحله انجام گرفته است. در مرحله ی اول جستجو به منظور یافتن دانشکده های برتر دندانپزشکی جهان، از سایت های شانگهای و QS مربوط به رتبه بندی دانشکده های دندانپزشکی صورت گرفته است. در مرحله ی بعدی روش تدریس غالب، سرفصل ها، محتوای آموزشی، نوع واحد، ساعات اختصاص یافته، روش ارزیابی، ، محیط آموزشی و رشته تخصصی مدرسین دوره دکترای عمومی ایران و دانشکده های مورد بررسی در رابطه با دندانپزشکی قانونی تعیین شده و منابع با استفاده ازشاخص های آمار توصیفی تحلیل شده است و سپس با استفاده از نتایح حاصله از مقایسه ی کوریکلوم های آموزشی، پمفلت آموزشی تهیه گردید. در پمفلت تهیه شده از کیس هایی که دندانپزشکان درگیر بوده و همینطور از تصاویر شماتیک برای تبیین بهتر مطالب استفاده شد. پس از مشخص شدن افراد نمونه به روش تمام شماری و انجام پیش آزمون مداخله صورت گرفت. افراد مورد مطالعه بصورت تصادفی به دو گروه حدود 60 نفری تقسیم شده و پس از اتمام آموزش در یک گروه، از افراد هردو گروه مطالعه مجدداً پس‌آزمون گرفته شد. برای روایی پرسشنامه ی مذکور، پرسشنامه به 5 نفر از اعضای هیات علمی خبره در زمینه ی آموزش دندانپزشکی داده شده و از شاخص های CVR و CVI استفاده شد. پس از اجرای پرسشنامه، پرسشنامه ها جمع آوری و در دو بخش آمار توصیفی (فراوانی، درصد) و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس و آمار استنباطی (ازمون رگرسیون) مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج: بر اساس نتایج پژوهش حاضر و مقایسه کوریکلوم آموزشی ایران با دانشگاه های معتبر جهان می توان گفت بین آموزش دندانپزشکی قانونی در ایران با دانشگاه های مورد بررسی در زمینه ی شیوه آموزشی، ساعات اختصاص یافته و محیط یادگیری واحد آموزشی تفاوت معناداری وجود ندارد، ولی در زمینه ی سرفصل ها، محتوای آموزشی، رشته تخصصی مدرسین و روش ارزیابی تفاوت معنی داری بین ایران و دانشگاه های مورد بررسی وجود دارد. پس از تاثیر پمفلت آموزشی برگروه آزمایش، مولفه های دانش، آگاهی و عملکرد دانشجویان دندانپزشکی نسبت به دندانپزشکی قانونی بطور معنی داری افزایش پیدا کرده بود.
نتیجه گیری: علاوه بر اهمیت دندانپزشکی قانونی در فجایای جمعی و مقوله ی تشخیص هویت، با توجه با اینکه آموزش دندانپزشکی قانونی نقش بسزایی در کاهش قصورات دندانپزشکی و در نتیجه آینده ی شغلی دانشجویان دندانپزشکی دارد، باید توجه بیشتری در این زمینه مبذول داشت. براساس یافته های پژوهش حاضر میزان آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان دندانپزشکی نسبت به دندانپزشکی قانونی پایین تر از حد متوسط است و نیز رسیدن به جایگاه علمی بالاتر برای دانشکده های دندانپزشکی کشور و تربیت دندانپزشکان با استاندارد های لازم جهانی بدون تغییر در سیستم آموزشی علوم پزشکی کشور در زمینه ی دندانپزشکی قانونی امکان پذیر نخواهد بود