بررسی چگونگی توزیع استرس در استخو.ان اطراف ایمپلنت های تنتلومی متخلخل و تیتانیومی توپر در تراکم های مختلف استخوانی فکین به روش آنالیز اجزای محدود
چکیده
هدف:بررسیتوزیعاسترسدرتراکم‌هایمختلف استخوانیاطرافایمپلنتتنتلومی متخلخلوایمپلنت تیتانیومیبااستفادهازآنالیز اجزایمحدود. موادوروش‌ها:مدل¬هابااستفادهازایمپلنت‌های ۱۱٫۵ ×۴٫۷میلی‌متری تنتلومی متخلخل وتیتانیومیدرناحیه‌ی کانینمندیبلو در چهارکیفیتاستخوانی(D1، D2، D3و (D4شبیه‌سازیوتحت سهنیرویاستاتیک اکلوزالی (۷۰ نیوتنعمودی، ۳۵ نیوتنمایل (۶۰ درجه) و ۱۴ نیوتنافقی) بارگذاری شدند. تحلیلاسترسفونمیزسبااستفادهازنرم‌افزارآباکوسانجامشدو24نوع مدلمختلفبه¬دستآمد. یافته‌ها: میزان استرس تحت نیروی عمودی در تمام تراکم¬های استخوان کورتیکال اطراف ایمپلنت تنتلومی بیشتر از تیتانیومی بوده و توزیع یکنواختی اطراف هر دو نوع ایمپلنت داشت. تحت نیروهای مایل و افقی، مقادیر استرس در تراکم¬های D1 تاD3استخوان کورتیکال اطراف ایمپلنت تنتلومی کمتر از تیتانیومی بود و محل تمرکز استرس در مجاورت گردن هر دو نوع ایمپلنت قرار داشت. مقادیر استرس در همه¬ی تراکم¬های استخوان ترابکولار اطراف ایمپلنت تنتلومی تحت نیروی عمودی و تراکم¬های D1 و D4 تحت نیروی افقی کمتر از ایمپلنت تیتانیومی و درتراکم های D2 تاD4تحت نیروی مایل بیشتر از آن بود. تحت همه¬ی شرایط بارگذاری در استخوان ترابکولار اطراف هر دو نوع ایمپلنت، استرس در تراکم‌های D3و D4در مجاورت سراسر طول ایمپلنت منتشر بود ولی در تراکم‌های D1و D2، بیشترین میزان استرس در نواحی کرونالی استخوان توزیع شد. تحت نیروهای عمودی و مایل، میزان استرس در بدنه¬ی ایمپلنت تنتلومی واقع در تمام تراکم‌های استخوانی، کمتر از ایمپلنت تیتانیومی و تحت نیروی افقی بیشتر از آن بود و بیشترین تمرکز استرس در کرست مدول هر دو نوع ایمپلنت واقع در تمام تراکم‌های استخوانی و تحت همه¬ی شرایط بارگذاری بود. نتیجه‌گیری:مقادیر و الگوهایتوزیعاسترساطراف دو نوع ایمپلنت تقریباًمشابه بودندو ایمپلنت تنتلومی مزیت خاصی بر ایمپلنت تیتانیومی نداشت.