بررسی ارتباط سطح سرمی ویتامین D3 با میزان تراکم استخوان فکین در نواحی بی دندانی خلفی بیماران کاندید ایمپلنت های دندانی
Abstract
مقدمه: اطلاعات اندکی درباره نقش ویتامین D3 بر روی تراکم استخوانی فکین وجود دارد و تعداد مطالعات انسانی در این باره بسیار اندک است. بر اساس مطالعات پیشین که کمبود ویتامین D باعث کم کردن میزان ساخت و ساز استخوانی می شود و افزایش مقادیر سرمی ممکن است ماه ها طول بکشد به همین دلیل هدف اولیه مطالعه پی بردن به رابطه ای میان سطح ویتامین D3 و تراکم استخوان فکین است.
مواد و روشها: در این مطالعه که در دپارتمان ایمپلنت دانشکده دندانپزشکی تبریز در بازه زمانی 6 ماهه انجام شد، 50 کاندید ایمپلنت دندانی در بازه سنی 20 تا 60 انتخاب شدند که 15 نفر مرد و 35 نفر زن بودند. این افراد برای اندازه گیری میزان ویتامین D3 در یک آزمایشگاه خصوصی (دانش) با کیت یکسان مورد آزمایش قرار گرفتند. از آنجایی که تمام این بیماران از قبل برای دریافت ایمپلنت ثبت نام کرده بودند همه آنها رادیوگرافی CBCT را که توسط دانشکده اندازه گیری شده بود به همراه داشتند. این بیماران بر اساس ویتامین D3 به سه گروه Deficient, Insufficient, Sufficient تقسیم شدند و تراکم استخوانی آنها توسط نرم افزار Planmeca Romexis در نواحی بی دندانی خلفی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: با اینکه در مندیبل های زنان و مردان کمترین میزان دنسیتی در گروه کمبود ویتامین D3 قرار داشت اما نه در ماگزیلا و نه در مندیبل رابطه معنی دار آماری بین ویتامین D3 و دانسیته استخوان مشاهده نشد.
نتیجه گیری : این مطالعه نتوانست ارتباط موثری میان کمبود سطح سرمی ویتامین D3 و تراکم استخوان فکین پیدا کند. پیشنهاد می شود در آینده مطالعات بیشتری برای ارزیابی این موضوع انجام شود.