بررسی شاخص های نوروسایکولوژیک در بیماران مبتلا به تومور اولیه مغزی و ضایعات فضاگیرمغزی قبل و بعد از عمل جراحی در بیمارستان امام رضا (ع) تبریز
Abstract
تومورهای مغزی بسته به محل آناتومیک و تاثیر توده ایجاد شده در مغز، مشخصه و علائم خاص خود را دارند. با این وجود در برخی بیماران این تومورها با علائم نوروسایکولوژیک تظاهر می یابند. هدف از این مطالعه بررسی شاخص های نوروسایکولوژیکال در بیماران مبتلا به تومور مغزی اولیه یا ضایعات فضاگیر مغزی قبل و بعد از عمل جراحی بود.
مواد و روش ها:در یک مطالعه مقطعی، در بزرگسالان با نمره آزمون MMSE بالاتر از 25 ودر کودکان IQ بالاتر از 75، قبل از انجام عمل جراحی، آزمون فراخنای ارقام رو به جلو و عقب، آزمون استروپ و آزمون ری استریخ و آزمون دنباله الف و ب انجام گردید. سپس نمرات آزمون ها با مقادیر نرمال و همچنین با نمرات بعد از عمل جراحی مقایسه شدند.
نتایج: در این مطالعه 81 بیمار کودک و 120 بزرگسال مورد بررسی قرار گرفتند. در بررسی آزمون های شاخص فراخنای رو به جلو، شاخص فراخنای رو به عقب با نمرات استاندارد، تفاوت معناداری بین نمرات بیماران قبل از عمل با میزان استاندارد وجود نداشت اما بعد از عمل نمرات این آزمون ها نسبت به قبل از عمل بهبود قابل ملاحظه پیدا کردند.از آزمون های ری استریخ مرحله ی کپی، مرحله ی زمان کپی، بازیابی فوری و تاخیری، قبل از عمل نسبت به نمرات استاندارد، آزمون ری استریخ بازیابی فوری در کودکان و آزمون ری استریخ بازیابی فوری و تاخیری در بزرگسالان معنادار بود. همچنین نمرات این آزمون های بطور معناداری نسبت به قبل از عمل بهبود یافته بودند. در بین آزمون های دنباله الف و ب و استروپ، در قبل از عمل، تنها آزمون ساخت دنباله الف نسبت به میزان استاندارد به طور معنی داری افزایش یافته بود همچنین این آزمون ها نسبت به قبل از عمل بهبودی قابل ملاحظه داشتند. در بیماران با پاتولوژی مننژیوم فراخنای ارقام رو به جلو و فراخنای ارقام رو به عقب به طور معنی داری کمتراز سایر انواع تومور بود که نشانگر اختلال بیشتر حافظه ی کاری در این تومور میباشد. در بیماران با الیگودندروگلیوم نمرات آزمونهای ساخت دنباله ی الف و استروپ به طور معنی داری بیشتر وری اوستریخ بازیابی فوری و تاخیری به طور معنی داری کمتر بودند، که نشانگر آسیب نوروسایکولوزیک بیشتر در این نو تومور می باشد.