بررسی تاثیر تجویز پنتوکسی فیلین در سپسیس دیررس نوزادان نارس :کارآزمایی تصادفی بالینی

Abstract

مقدمه: سپسیس عفونت منتشر موجود در خون است. یک سندرم بالینی است که در نتیجه پاسخ التهابی نامناسب به عفونت، منجر به اختلال در عملکرد بدن می شود که از رایج ترین علل مرگ خصوصا در نوزادان نارس و کم وزن می باشد. به دلیل افزایش فعالیت سایتوکاین های التهابی در این بیماری استفاده از داروی پنتوکسی فیلین در کنار درمان آنتی بیوتیکی می تواند مفید واقع شود. هدف: بررسی تاثیر تجویز پنتوکسی فیلین در سپسیس دیررس نوزادان نارس روش کار :این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد که بر روی 40 نوزاد نارس مبتلا به سپسیس دیررس صورت پذیرفت. بیماران بر اساس معیار ورود و خروج به صورت تصادفی در یکی از دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند گروه مداخله داروی پنتوکسی فیلین را با دوزmg/kg 10 به صورت خوراکی هر 8 ساعت به مدت 6 روز همراه با آنتی بیوتیک های درمانی دریافت کردند و گروه دوم هم به عنوان گروه کنترل فقط آنتی بیوتیک های درمانی را دریافت کردند. یافته ها: میانگین طول مدت بستری در گروه کنترل(26روز) و در گروه مداخله(21روز) با (P-Value=0.56) بود. میانگین طول مدت نیاز به اکسیژن در گروه کنترل(22روز)و در گروه مداخله(16روز) با (p-value=0.69) بود. میانگین مدت زمان منفی شدن مارکرCRP در هر دو گروه کنترل و مداخله(4روز) با P-Value=0.94)) بود. میزان مرگ در هر دو گروه کنترل و مداخله 1 نوزاد با (p-value=0.5) بود. نتیجه گیری: استفاده از فرم خوراکی پنتوکسی فیلین در نوزادان مبتلا به سپسیس دیررس تفاوتی از نظر میزان مرگ، طول مدت بستری، طول مدت نیاز به اکسیژن و مدت زمان منفی شدن CRPاز نظر آماری نسبت به گروه کنترل ایجاد نکرد.