مقایسه اثربخشی فوروزماید - متولازون با فوروزماید -هیدروکلروتیازید در ادم مقاوم به درمان بیماران نارسایی احتقانی قلبی: کارآزمایی بالینی تصادفی
Abstract
مقدمه: بیماریهای قلبی عروقی امروزه یکی از ۵ دلیل مرگ در جهان به شمار می آید، تا کنون علیرغم کارآزمایی های بالینی متعددی که انجام شده است تابحال هیچ درمانی برای نارسایی قلبی حاد یافت نشده است. تنها راه درمان بیماری نارسایی قلبی کنترل آن با استفاده از داروها میباشد که یکی از رژیم های دارویی رایج استفاده شده برای غلبه بر ادم های مقاوم به درمان استفاده از رژیم دارویی ترکیبی از یک دیورتیک لوپ هنله همراه با یک گروه تیازیدی میباشد. دارو های گروه تیازیدی با مکانیسم عمل سینرژیکی منجر به تقویت اثر بخشی دیورتیکهای لوپ هنله میشوند. اما با اینحال پژوهشی بر روی تاثیر متولازون بر روی تقویت اثر فوروزماید انجام نشده است.
هدف: در این پژوهش هدف اصلی بررسی و مقایسه اثربخشی رژیم درمانی فوروزماید -متولازون با فوروزماید -هیدروکلروتیازید در ادم مقاوم به درمان بیماران نارسایی احتقانی قلبی میباشد.
روش کار: این مطالعه بصورت کارآزمایی تصادفی کور نشده در بیمارستان قلب شهید مدنی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. 49 نفر از بیماران دارای شرایط به صورت تصادفی به دو گروه 23 نفره (فوروزماید-هیدروکلروتیازید و فوروزماید-متولازون) تقسیم شدند. تغییرات سطح عناصری چون سدیم و پتاسیم طی ۵ روز از بیماران بستری شده ارزیابی شد. همچنین تغییرات وزن، میزان مایعات دفعی، اوره و کراتینین خون بیماران نیز طی ۵ روز مورد بررسی و ارزیابی قرارگرفت.
یافته ها: نتایج حاصله نشان داد که بین گروه های بیماری که با رژیم درمانی فوروزماید همراه با هیدروکلروتیازید تحت درمان قرار گرفته بودند با گروهی از بیماران که با رژیم درمانی فوروزماید همراه با متولازون تحت درمان قرار گرفته بودند تفاوت معنی داری در پارامتر های اندازه گیری شده دیده نشده است.
نتیجه گیری: در این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که رژیم درمانی متولازون- فوروزماید میتواند به اندازه رژیم درمانی فوروزماید-هیدروکلروتیازید موثر باشد.