بررسی علل و فراوانی بیماران بستری‌شده با آرتریت در بیمارستان کودکان تبریز از سال 1390 تا 1397
Abstract
ابتلا به آرتریت یکی از مهم‌ترین معضلات بهداشتی در کودکان می‌باشد. با توجه به کمبود مطالعات اپیدمیولوژیک در زمینه آرتریت کودکان و ناهمگونی نتایج آن¬ها و توجه به این نکته که مطالعات انجام‌شده اغلب در جمعیت‌های اروپایی بوده است در طی این مطالعه به بررسی علل و فراوانی بیماران بستری‌شده با آرتریت در بیمارستان کودکان تبریزدر سال‌های 1390 تا 1397 پرداخته شد.
روش‌ها و مواد:مطالعه حاضر به‌صورت مقطعی بر روی کودکان زیر16 سالی که برای اولین بار از تاریخ 1/1/1390 تا تاریخ29/12/1397 با تشخیص آرتریت بستری بیمارستان کودکان تبریز بوده‌اند، انجام شد.نمونه‌گیری به‌صورت تمام شماری بود و کلیه افراد عضو جامعه آماری وارد مطالعه شد.اطلاعات موردنیاز این مطالعه از پرونده‌ی بیماران استخراج‌شده و در فرم جمع‌آوری اطلاعات وارد شد. بعد از جمع‌آوری داده‌ها بیماران را طبق اطلاعات بالینی و بیولوژیک طبقه‌بندی شدند.سپس داده‌هاتحت آنالیز آماری توصیفی و تحلیلی قرار گرفت.
یافته‌ها:به‌طورکلی در طی 7 سال تعداد 142 کودک با تشخیص آرتریت بستری بودند که تعداد 8 نفر از آن‌ها سابقه قبلی آرتریت داشتند و از مطالعه خارج شدند. بنابراین تعداد 134 کودک تحت بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی این بیماران 64/5 (99/3 +/- ) سال بود. از این تعداد بیشترین تعداد سن 5 تا 10 سال را داشتند (6/27 %). تعداد ۷۳ بیمار مذکر (۵۴٫۵) و ۶۱ بیمار مؤنث (۴۵٫۵ %) بود.بیشترین نوع آرتریت، آرتریت سپتیک بود که در 79 بیمار (59%) وجود داشت و بعدازآنJuvenile idiopathic arthritis در 18 بیمار (4/13 %) وجود داشت. مقایسه مشخصات بررسی‌شده در بین بیماران با انواع آرتریت نشان داد که از نظر سن، جنس، شکایت اصلی تفاوت معنی‌داری بین انواع آرتریت نبود لیکن از نظرمدت‌زمان علائم در بیماران با آرتریتJuvenile idiopathic arthritis بیماران مدت علائم بیش از 6 هفته داشتند (018/0 = P). همچنین تفاوت معنی‌داری بین تعداد مفاصل درگیر در بین انواع آرتریت وجود داشت به‌طوری‌که بیماران با reactive arthritis و Juvenile idiopathic arthritisبه نسبت تعداد مفاصل درگیر بیشتری داشتند و بیماران با septic arthritis اغلب تعداد مفاصل درگیر کمی داشتند (001/0 = P)