بررسی اپیدمیولوژیک مرگ در اثر خودکشی در استان آذربایجان شرقی از سال 86 تا 96
Abstract
این مطالعه با هدف تبیین ابعاد اپیدمیولوژیک خودکشی در استان آذربایجان شرقی طراحی و اجرا می گردد. داده های به دست آمده در تدوین راهکارهای مراقبت و پیشگیری از خودکشی در نظام سلامت استان به کار گرفته خواهد شد.
مواد و روش ها:
روند خودکشی های منجر به مرگ را به صورت گذشته نگر به تفکیک سن ، جنسیت ، روش استفاده و منطقه سکونت در فاصله سالهای 96 – 86 بررسی شد . داده های خودکشی از نظام ثبت علتی مرگ و میر مرکز بهداشت استان آذربایجان شرقی استخراج شد. کلیه موارد خودکشی بر اساس گواهی فوت از سطح خانه های بهداشت ، مراکز بهداشتی درمانی، بیمارستانها ، پزشکی قانونی و گورستانها جمع آوری و در هر شهرستان در برنامه رایانه ای مرگ و میر ثبت گردید.
یافته ها:
در این مطالعه سن 25-59 سال بیشترین میزان اقدام به خودکشی و سن 60 سال و بالاتر کمترین میزان اقدام به خودکشی را داشتند. بیشترین سن مرگ ناشی از خودکشی در سن ۲۵-59 سال گزارش گردید. بیشترین میزان اقدام به خودکشی در زنان خانه دار گزارش گردید و کمترین میزان اقدام به خودکشی درگروه افراد بیکار بوده است.جنس مونث بیشتر از جنس مذکر اقدام به خودکشی کرده بودند. با توجه به نتایج به دست آمده از افرادی که اقدام به خودکشی کرده بودند جنس مذکر رابطه ی معنی داری با مرگ افراد داشته است و جنس مذکر میزان مرگ و میر بیشتری داشتند.همچنین تحصیلات افرادی که فوت شده بودند راهنمایی و متوسطه بوده است. شایع ترین روش استفاده شده در اقدام به خودکشی مسمومیت، حلق آویز کردن و سلاح سرد بوده و شایعترین روش های استفاده شده در خودکشی کامل حلق آویز کردن، مسمومیت و خودسوزی بود.