بررسی میزان فراوانی و شدت اختلال افسردگی اساسی بعد از بهبودی بیماران بستری با پنومونی
Abstract
بیماری های دستگاه تنفسی تحتانی سردسته بیماری های عفونی منجر به مرگ و میر و پنجمین علت کلی مرگ و دومین رتبه بار بیماری در دنیا می¬باشند. پنومونی علت ۵۵.۴٪ از بیماری های دستگاه تنفسی تحتانی میباشد و از علل عمده بستری شدن در دنیا است که مورتالیتی و موربیدیتی بالایی دارد. خطر ابتلا به افسردگی و اختلالات شناختی در بیماران بستری شده در بیمارستان به علت پنومونی افزایش میابد. افسردگي از جمله اختلالات خلقـي اسـت كه سلامت روان را دچار آسيب مي¬نمايد. آسيب سلامت روان نيز به نوبه خويش علاوه بر آن كه روان انسانها را پريشـان مـي¬سـازد، بـر ابعاد ديگر سلامت آنها از جمله سلامت جسماني و سلامت اجتماعي آنها نيز اثر مي¬گذارد.
مواد و روش ها:
در این مطالعه مقطعی، بیماران مورد مطالعه از بین بیمارانی که در بخش عفونی بیمارستان های امام رضا و سینا تبریز در سال های ۱۳۹۸-۱۳۹۹ با تشخیص پنومونی بستری بوده اند انتخاب گردیدند. پس از اخذ رضایت اگاهانه کتبی برای شرکت در مطالعه، شرکت کنندگان توسط متخصص روان پزشکی مورد مصاحبه قرار گرفتند و پس از تایید تشخیص اختلال افسردگی اساسی بر اساس پرسشنامه SCID پرسش¬نامه بک نیز جهت تعیین شدت افسردگی برای این افراد پر شد و داده های بدست آمده آنالیز گردید.
یافته ها:
ما در این مطالعه دریافتیم که شیوع اختلال افسردگی اساسی در بیماران بستری مبتلا به پنومونی، یک ماه پس از ترخیص بیماران از بیمارستان امام رضا 22.8 درصد است. مطالعه ما نشان داد طول مدت بستری با احتمال ابتلا به اختلال افسردگی اساسی رابطه ای مستقیم و معنادار دار دارد. لازم به ذکر است این ارتباط حتی پس از تنظیم کردن اثرات احتمالی مخدوش گری سن و جنسیت همچنان معنادار باقی ماند.
اگر چه در آنالیز تک متغیره ارتباط معناداری بین سن و جنسیت با احتمال ابتلا به اختلال افسردگی اساسی مشاهده نشد اما در آنالیز چند متغیره، مدل رگرسیون لجستیکی، دریافتیم پس از در نظر گرفتن متغیرهای سن، جنسیت و طول مدت بستری، جنسیت زن و سن بیشتر با احتمال بیشتر ابتلا به اختلال افسردگی اساسی یک ماه پس از ترخیص از بیمارستان همراه بودند که این ارتباط از نظر آماری نیز معنادار بود