مطالعه سینتیکی و ترمودینامیکی برهمکنش دونپزیل با پروتئین تائو با استفاده از روش های تشدید پلاسمون سطحی و اسپکتروسکوپی
Abstract
مقدمه: بيماري آلزايمر یک بیماری عصبی پیشرونده است که به تدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود و با رسوب خارج سلولي پپتيدهاي فيبريل آميلوئيد بتا و تجمع پروتئين تائو مرتبط با ميکروتوبول (MAP) هايپرفسفريله درفيبرهاي عصبي رشته ¬اي تشکيل مي شود.
هدف: هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین برهمکنش دونپزیل با پروتئین تائو و تخمین نوع اتصال آن بود. با توجه به اهميت پروتئين تائو در بيماري آلزایمر و نقش دونپزيل در مهار استیل کولين استراز از يک طرف، و تاثير آن بر روي پروتئين تائو از طرف ديگر که باعث کاهش فسفوريلاسيون پروتئين تائو مي¬شود ، این امر مورد بررسی قرار گرفت.
روش کار: برهمکنش دونپزیل با پروتئین تائو با استفاده از رزونانس پلاسمون سطحی انجام پذیرفت به منظور اصلاح سطح چیپ طلایی با گروه عاملی کربوکسیلی، از اسید 11- مرکاپتودکانوئیک اسید (MUA) استفاده شد. پس از فعال سازی گروه های کربوکسیلیک، پروتئین تائو از طریق تشکیل آمید کووالانسی و اتصال الکترواستاتیکی بر روی (MUA) ¬¬¬¬تثبیت شد. ارزیابی اتصال غلظت های مختلف دونپزیل با تائو تثبیت شده در دماهای مختلف بررسی شد.
یافتهها: نتايج حاصل از پارامترهاي ترموموديناميک با استفاده از مطالعات رزونانس پلاسمون سطحي نشان داد که ثابت تعادل بدنبال افزایش دما در حضور غلظت های مختلف دونپزیل کاهش می¬یابد ، در نتیجه اتصال دونپزیل به پروتئین تائو با افزایش دما افزایش می¬یابد.
نتیجهگیری: تغییرات آنتالپی و آنتروپی نشان داد که نیروی اصلی درگیر در برهمکنش بین پروتئین تائو با دونپزیل، از نوع پيوند هیدروژنی و نیروی واندوالس بوده و واکنش، گرمازا و غیرخود به خودي صورت پذيرفت