بررسی شدت بیماری کووید-19 در افراد تحت درمان با داروهای ایمونوساپرسیو ارجاعی به مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز

Abstract

هدف از انجام این مطالعه بررسی شدت بیماری کووید-19 در افراد تحت درمان با داروهای ایمونوساپرسیو ارجاعی به مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز می‌باشد. مواد و روش‌ها: اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ مقطعی توصیفی-تحلیلی ﺑﻮده و به‌صورت ﻣﻘﻄﻌﯽ ﻫﻤﻪ بیماران روماتیسمی که تحت درمان با داروهای ایمونوساپرسیو بودند و به دلیل ابتلا به بیماری کووید-19 در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز، از اسفندماه سال 98 تا تیرماه سال 99 بستری بودند (411 بیمار)، انتخاب شدند. مشخصات دموگرافیک (سن، جنس و ...) و بالینی بیماران از پرونده بالینی آن‌ها و یا با مصاحبه از بیماران، استخراج شد. فراوانی افرادی که از میان بیماران روماتیسمی مبتلا به کووید-19 تحت درمان با داروهای ایمونوساپرسیو به‌صورت سرپایی درمان شده بودند، به‌صورت بستری در بخش درمان شده بودند، به‌صورت بستری در ICU درمان شده بودند و یا فوت‌شده بودند، برآورد شد. یافته‌ها: در این مطالعه، از بین متغیرهای مربوط به مشخصات دموگرافیک، بالینی و آزمایشگاهی و نتایج در دو گروه بیماران اتوایمیون تحت درمان با داروهای ایمونوساپرسیو و بیماران بدون درمان با داروهای ایمونوساپرسیو مورد مطالعه، متغیرهای سن (P-value=0.020) و لنفوپنی (P-value=0.015) در گروه بیماران بدون درمان با داروهای ایمونوساپرسیو به‌طور معنادار بیشتر از گروه بیماران اتوایمیون تحت درمان با داروهای ایمونوساپرسیو بود و متغیرهای نسبت جنسی (P-value=0.001)، تنگی نفس (P-value=0.036)، درد عضله (P-value=0.006)، بی‌قراری (P-value=0.001)، فقدان حس چشایی (P-value=0.001)، فقدان حس شامه (P-value=0.001) در گروه بیماران اتوایمیون تحت درمان با داروهای ایمونوساپرسیو به‌طور معنادار بیشتر از گروه بیماران بدون درمان با داروهای ایمونوساپرسیو بود؛ اما متغیرهای تب، سرفه، حالت تهوع / استفراغ / اسهال، بی‌اشتهایی، گلودرد، بالا بودن پروتئین واکنشی C، سطح مراقبت (پذیرش در بخش، پذیرش در ICU و لوله‌گذاری و تهویه مکانیکی)، فاصله زمانی از شروع علائم تا بستری و تهویه مکانیکی، مدت‌زمان پذیرش در ICU، مدت‌زمان لوله‌گذاری و مورتالیته، تفاوت معنی‌دار آماری در این دو گروه نداشتند (P-value>0.05).