مقایسه وقوع ترک ایجاد شده در عاج حین آماده سازی کانال با استفاده از وسایل چرخشی RaCe و Hyflex CM با تیپرهای متفاوت قبل و بعد از آبچوریشن به روش لترالی
Abstract
مقدمه: آماده سازی کانال ریشه یکی از مهم ترین مراحل درمان ریشه می باشد که با اینسترومنت های مختلف انجام می گیرد. مطالعات انجام شده حاکی از آن است که فایل های استفاده شده در مرحله ی آماده سازی کانال ممکن است ترک های متعددی را در عاج ریشه ایجاد کنند و این نتایج در مورد فایل های مختلف و هم چنین میزان تقارب فایل ها متفاوت است. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر استفاده از تقارب متفاوت و هم چنین وسایل روتاری متفاوت در آماده سازی کانال در ایجاد ترک عاجی بوده و هم چنین بررسی تفاوت تیپر ها در ایجاد میکروکرک پس از به کار گیری روش پرکردن لترالی بود.
مواد و روشها: تعداد 204 ریشه ی مزیوباکال دندان مولر اول ماگزیلا کشیده شده که فقط یک اپیکال فورامن داشتند انتخاب شده و در 17 دسته ی زیر قرار گرفتند: یک دسته ی12 تایی گروه کنترل (دندان های آماده سازی نشده)، 8 گروه (هر گروه شامل 12 ریشه) شامل: آماده سازی با تیپر 4 درصد تا سایز اپیکالی شماره ی 30 با فایل RaCe و Hyflex CM ، آماده سازی با تیپر 4 درصد تا سایز اپیکالی شماره ی 25 با فایل های RaCe و Hyflex CM ، آماده سازی با تیپر 6 درصد تا سایز اپیکالی شماره ی 30 با فایل های RaCe و Hyflex CM ، آماده سازی با تیپر 6 درصد تا سایز اپیکالی شماره ی 25 با فایل های RaCe و Hyflex CM ، و سپس 8 گروه 12 تایی به روش گروه های قبلی آماده سازی شده و با روش لترالی آبچوره شدند.
دندان ها پس از آماده سازی و آبچورشن در سه مقطع 3 و6 و 9 میلی متری برش خورده و مقاطع آنها در زیر استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 63 توسط دو مشاهده گر بررسی شد. وجود و یا عدم وجود ترک ایجاد شده در هر مقطع از هرگروه محاسبه شده، و با استفاده از آزمون Chi- squre و Fisher's Exact Test مقایسه شدند.
نتایج: وقوع ترک در دو نوع سیستم قبل و بعد از آبچوریشن در مقاطع 9 و 6 میلی متری تفوت معناداری نداشته ولی در مقطع 3 میلیمتری وقوع ترک در سیستم RaCe بطور معنی داری بیشتر از سیستم Hyflex CM (خصوصا با افزایش سایز نهایی اپیکال) بود. دراستفاده از سایز اپیکالی 30 با تیپر 06/0 در مقطع 9 میلی متری و 3 میلی متری وقوع ترک در سیستم RaCe قبل و بعد از آبچوریشن بیشتر از سیستم Hyflex CMبود ولی در مقطع 6 میلیمتری تفاوت معناداری دیده نشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه در سیستم RaCe با افزایش سایز نهایی اپیکال افزایش تیپر نیز در افرایش احتمال وقوع ترک موثر تر است. در حالی که در گروه Hyflex CM که نوع آلیاژ مخصوصی مورد استفاده قرار گرفته است در تیپر، سایز نهایی اپیکال و آبچورشن در وقوع ترک تاثیری نداشت. به طور کلی تعداد ترک ها در مقطع 3 میلیمتری در Hyflex CM بسیار کم بود.