مقایسه پوزیشن پندانت و نشسته مرسوم برمیزان موفقیت بی حسی نخاعی با سوزن اسپروت در مادران چاق تحت زایمان سزارین

Abstract

با توجه به مشکلات تکنیکی انجام بی حسی نخاعی در افراد چاق و نبود مطالعه ای درخصوص مقایسه اثر پوزیشن پندانت و پوزیشن نشسته در مادران چاق تحت سزارین، لذا برآن شدیم تا طی ی کارآزمایی بالینی به بررسی میزان موفقیت پانکچر اسپاینال بین دو پوزیشن پندانت و نشسته مرسوم در مادران چاق تحت زایمان سزارین مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا تبریز بپردازیم. روش ها و مواد: اين مطالعه کار آزمایی بالینی با مشارکت 100 مادر باردار چاق ترم کاندیدای سزارین الکتیو که طی سال 97 به مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) تبریز مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. نمونه ها به دو گروه 50 نفره تقسیم شدند. مادران گروه مداخله جهت انجام بی‌حسی نخاعی در پوزیشن پندانت قرار گرفته و مادران گروه کنترل در پوزیشن نشسته ی مرسوم قرار گرفتند. اطلاعات و میزان موفقیت پانکچر نخاعی، علایم حیاتی و عوارض بی‌حسی در دو گروه با آزمون های آماری t مستقل، همبستگی پیرسون و همبستگی اسپیرمن مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه، متوسط زمان مورد نیاز جهت پانکچر نخاعی (P=0.000) و تعداد تماس سوزن با استخوان (P=0.026) در گروه نشسته‌ی مرسوم به طور معنی داری بیشتر از گروه پندانت بود. میزان موفقیت در اولین تلاش جایگذاری سوزن (P=0.007) در گروه پندانت به طور معنی داری بیشتر از گروه نشسته‌ی مرسوم بود (%50 موفقیت در مقابل 24%). همچنین، دو گروه مورد مطالعه از نظر تغییرات علایم حیاتی، بروز عوارض بی حسی، مدت زمان بی حسی و جراحی تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند.