مقایسه Magnet و پنس Magill در میزان موفقیت لوله‌گذاری نازال کودکان
Abstract
هدف از این مطالعه مقایسه لوله‌گذاری نازال با استفاده از آهن ربا در نوک گاید و آهن ربای خارجي بدون استفاده از پنس مگیل با لوله‌گذاری نازال و هدایت توسط پنس مگیل می‌باشد.
روش‌ها و مواد: مطالعه حاضر به‌صورت کارآزمایی بالینی تصادفی در کودکان 3 - 10 ساله ASA I,II کاندیدای آدنوتانسیلکنومي در بیمارستان آموزشی و درمانی کودکان تبریز انجام شد. بیماران به‌صورت اتفاقي به دو گروه تقسیم شدند، هر دو گروه به‌صورت مشابه تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند سپس در هر دو لوله تراشه در نازوفارنکس قرار گرفت. پس از لارنگوسکوپي در گروه اول برای هدایت لوله تراشه از پنس مگیل و در گروه دوم برای هدایت لوله تراشه از آهنربا (Magnet) استفاده شد. مدت زمان لوله‌گذاری، تعداد تلاش برای لوله گذاری و علائم حیاتي قبل از اینداکشن ، بعد از اینداکشن و بعد از لوله‌گذاری اندازه‌گیری شده و در پرسشنامه ثبت شد.
یافته‌ها: تعداد 83 بیمار تحت بررسی قرار گرفتند. در 42 مورد از پنس مگیل و در 41 مورد از آهن ربا استفاده شد. دو گروه از نظر سن (446/0 = p) ، جنس (323/0 = p) و وزن(098/0 = p)، سایز لوله تراشه (000/1 = p) و علائم حیاتی قبل و بعد از عمل جراحی تفاوت معنی‌داری نداشتند. میزان زمان لوله گذاری تراشه در گروه Magnet به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه پنس مگیل بود (003/0 = P). هرچند تعداد دفعات انجام لوله گذاری تراشه برای لوله‌گذاری موفق در هردو گروه در بیشتر موارد یک‌بار بود (2/95 % در گروه پنس مگیل و 7/92 % در گروه آهن ربا) و از این نظر گروه‌ها تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند (979/0 = P).