بررسی تداخلات دارویی در نوزادان بستری در بیمارستان الزهرا از فروردین 1397 تا شهریور 1397
Abstract
تداخل دارویی به عنوان یکی از مهم ترین زیر مجموعه‌های اشتباهات یا خطاهای دارویی می‌تواند منجر به واکنش‌های ناخواسته در بیماران شود.
هدف:
هدف از این مطالعه بررسی تداخلات دارویی در نوزادان بستری در بیمارستان الزهرای تبریز در بازه اسفند ۱۳۹۶ تا شهریور 1397 می‌باشد.
مواد و روش کار:
این مطالعه بر روی پرونده ی نوزادان نارس بستری در بیمارستان آموزشی-درمانی الزهرای تبریز انجام گرفت. هرگونه داروی تجویز شده در هر زمانی از طول دوره بستری بیمار صرف نظر از مقدار دوز و یا تغییرات دوز در هنگام تجویز دارو و یا دلیل خاص تجویز ( اعم از تجویز به قصد درمانی یا پروفیلاکسی) ثبت شد.
يافته ها:
در این مطالعه ۱۰۰ نوزاد مورد بررسی قرار گرفت.از ۱۰۰ بیمار مورد مطالعه در دستورات۳۸ بیمار تداخل دارویی وجود نداشت و دردستورات ۶۲ بیمار ۷۸ مورد تداخل دارویی یافت شد.از ۴۱۲ مورد تجویز دارویی ۷۸مورد (۱۸.۹٪) تداخل دارویی وجود داشته است. میانگین تداخل دارویی برای هر نوزاد به طور میانگین ۰.۸۹±۱.۰۶می‌باشد.شایع ترین علت بستری پره ترم بودن و سپس دیسترس تنفسی بوده است که تحت درمان دارویی قرار گرفتند طبق نتایج به دست آمده شایع ترین داروهای ایجاد کننده ی تداخل داروی به ترتیب ونکومایسین و آمیکاسین بودند که در بالای ۳۰ درصد موارد گزارش گردید.
نتيجه گيري:
بیشترین علت تداخل دارویی در کودکان مصرف آنتی بیوتیک ها به صورت مدیریت نشده می‌باشد. همچنین بیشترین نوع تداخل دارویی از نوع C می‌باشد که نیاز به مانیتورینگ در حین تجویز دارو و بررسی غلظت سرمی دارو دارند. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین تعداد داروهای تجویز شده و تداخلات دارویی یافت شد.