بررسي فيتوشيميايی گیاه Anthriscus nemorosa و ارزیابی فعالیت بیولوژیکی گیاه

Abstract

مقدمه: جنس Anthriscus از خانواده چتریان یا Umbellifera میباشدکه در ایران سه گونه دارد و اغلب در مناطق مرطوب میرویند. [1]. برخی از خواص بیولوژیک گیاهان این جنس مثل آنتی پرولیفراتیو، ضد درد و ضد التهاب گیاه به دلیل وجود لیگنان ها، فلاوونوئید ها و فنیل پروپانوئید ها می باشد. گونه مورد مطالعه ما (A. nemorosa) Anthriscus nemorosa میباشد. هدف : مطالعه فوق به منظور آنالیز ترکیبات شیمیایی گیاه Anthriscus nemorosa و ارزیابی خواص آنتی اکسیدانی و آنتی مالاریایی گیاه انجام شده است. روش کارومواد: عصاره گیری و اسانس گیری از قسمت های هوایی گیاه به ترتیب با روش های سوکسله و تقطیر با آب توسط کلونجر انجام گردید. فراکسیونه نمودن عصاره متانولی خشک شده روی C18Sep-Pak با فاز متحرک با نسبتهای افزایش یابنده متانول: آب صورت پذیرفت. خالص سازی فراکسیونها به کمک HPLC پره¬پراتیو با فاز معکوس، منجر به جداسازی ترکیبات شد. تعیین ساختار ترکیبات با استفاده از روش 1HNMR، 13CNMR صورت پذیرفت. محتوای اسانس گیاه به وسیله GC-MS تعیین گردید. خواص آنتی اکسیدانی، میزان فنول تام و فلاونوئید تام عصاره ها و فراکسیون ها به ترتیب با معرف های DPPH، فولین شیکالتو و آلومینیم کلراید ارزیابی شد. فعالیت آنتی مالاریایی عصاره ها بر اساس کریستالیزاسیون هم صورت پذیرفت. یافته ها: بررسی فیتوشیمیایی عصاره متانولی گیاه منجر به شناسایی 10 ترکیب شد. آنالیز روغن فرار نیز، منجر به شناسایی57 ترکیب شد که بیشتر ترکیبات ترپنوئیدی هستند. عصاره ی متانولی اثر آنتی کسیدانی متوسطی را نشان داد. در بین فراکسیون ها بیشترین اثر آنتی اکسیدانی، بیشترین میزان فنول و فلاوونوئید مربوط به فراکسیون 40 درصد وبعد از آن 60 درصد میباشد. هیچ یک از عصاره ها اثر آنتی مالاریایی نشان ندادند. نتیجه گیری: اثرات بیولوژیک این جنس احتمالا به دلیل وجود مشتقات فنولی موجود در عصاره متانولی می باشد.