بررسي اثرات هايپوکسي بر میزان رشد و بقا سلولی و پروفايل بيان ژن هاي سايتوکائيني شامل IL8، CCL8 ، IFNγ، TNFو IL10 در سلولهاي بنیادی مزانشيمی مغز استخوان انسان
چکیده
سلول های بنیادی مزانشیمی سلول هایی دوکی شکل با قابلیت اتصال به پلاستیک، خودنوزایی و تمایز به رده های مختلف سلولی میباشند. سلولهای بنیادی مزانشیمی را میتوان از بافتهای مختلف از قبیل: پالپ دندان، کبد، مغز استخوان، بافت چربی، آندومتر رحم، عضله، مایع آمنیوتیک، جفت و خون بند ناف جدا کرد.
همچنین میدانیم که افزایش فشار اکسیژن در کشت سلولی نسبت به حالت in vivo، منجر به تغییراتی در بیان برخی از ژن ها و متعاقب آن اختلال در عملکرد طبیعی سلولها می‌گردد. هدف:
بررسی اثر هایپوکسی بر بیان ژن های IL8, CCL8, IFNγ, TNF ,IL10 ، در سلولهای بنیادی مزانشیمی در شرایط in vitro است.
مواد و روش ها:
پس از کشت سلولها، آنها را تحت تیمار هیپوکسی بمدت 24 ساعت با غلظت‌های 25، 50، 100، 200 میکرومولار کلرید کبالت قرار دادیم. سپس سلولهای مزانشیمی از سطح فلاسک جدا شده و پس از شستشو، RNA سلولی جداگردید. RNA جدا شده با استفاده از کیت RT-PCR مطابق پروتکل کارخانه سازنده بهcDNA تبدیل شد. میزان بیان ژنهای سیتوکائینی سلولهای مزانشیمی کنترل و تست با استفاده از پرایمر اختصاصی هر ژن با روش Real Time PCR برای نمونه‌های مختلف محاسبه شدند.
نتایج:
نتایج این تحقیق نشان داد که هایپوکسی منجر به افزایش بیان ژنهای INFγ و CCL8 در الگویی وابسته به دز میشود در حالی که تاثیر هیپوکسی بر میزان بیان ژنهای IL8، IL10 و TNF وابسته به دوز نیست.
نتیجه‌گیری: یافته های این تحقیق نشان داد که هیپوکسی منجر به تغییر الگوی بیان ژنی سیتوکاینهای سلولهای بنیادی شده و این تغییرات میتواند در درک بهتر بیولوژی سلولهای مزانشیمی در محیط هیپوکسیک مغز استخوان کمک کننده باشد.