مقایسه خاصیت آنتی باکتریال داروی کلسیم هیدروکساید،کورکومين و آلوئه ورا بر بیوفیلم 6 هفته ای باکتری انتروکوکوس فکالیس به عنوان داروی داخل کانال در شرایط آزمایشگاهی

Abstract

مقدمه: مطالعات بسياري باکتري مقاوم انتروکوکوس فکاليس را به عنوان عامل اصلي شيوع بالا در عفونت هاي دنداني پايدار و ثانويه معرفي کرده اند. با نظر بر آنکه در حال حاضر داروهاي گياهي به علت عوارض جانبي کمتر و هزينه پايين تر به عنوان جايگزين براي داروهاي صنعتي مورد توجه قرار گرفته اند، لذا هدف از اين مطالعه مقایسه خاصیت آنتی باکتریال میان داروی کلسیم هیدروکساید و داروهای گیاهی شامل Curcumin و Aloe vera به عنوان داروی داخل کانال در حذف بیوفیلم بالغ 6 هفته ای باکتری انتروکوکوس فکالیس با استفاده از روش شمارش باکتري ها Colony forming unit (CFU) بود. روش کار: در این مطالعه از 82 نمونه دندان تک ریشه تک کانال فاقد آنومالی و پوسیدگی ريشه استفاده شد که پس از استريليزاسيون و قطع تاج آن ها، کانال ریشه ها پاکسازی و آماده سازی شد و سپس محلول حاوی باکتری انتروکوکوس فکالیس با غلظت استاندارد داخل کانال دندان ها قرار داده شد تا بیوفیلم در عرض 6 هفته تهیه شود. سپس 5 نمونه تصادفی جهت بررسی تایید تشکیل بیوفیلم زیر میکروسکوپ الکترونی بررسی شد. باقي نمونه ها به 4 گروه تقسیم شدند و ماده آنتی باکتریال به عنوان داروی داخل کانال، درگروه اول کلسیم هیدروکساید، در گروه دوم Curcumin و در گروه سوم Aloe vera به مدت یک هفته به کار برده شد و درگروه چهارم نیز که به عنوان گروه کنترل میباشد تنها با نرمال سالین شستشو داده شد و هیچ ماده ای داخل کانال قرار نگرفت. سپس از هر کدام از نمونه ها بطور جداگانه، دبری های دندانی جمع آوری گرديد و در حجم مشخصی از نرمال سالین استریل حل شده و در پلیت حاوی محیط کشت جامد به منظور شمارش باکتری (CFU)، کشت داده شد و درنهایت با دستگاه Colony Count تعداد باکتری در هر نمونه مشخص شد. در پایان داده های به دست آمده از مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS17 و با توجه به توزيع غيرنرمال داده ها، توسط آزمون کروسکال واليس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و در تمامی موارد سطح معناداری P< 0.05 تلقی گرديد. یافته ها: ميانگين CFU در گروه هاي کلسيم هيدروکسايد، کورکومين و آلوئه ورا به ترتيب 4444/749، 5556/630و 1667/1529 بدست آمد که ميزان باکتري رشد يافته درگروه کورکومين کمتر از کلسيم هيدروکسايد، و به همين صورت کلسيم هيدروکسايد نيز کمتر از آلوئه ورا بود. هر 3 گروه نسبت به گروه کنترل تفاوت قابل ملاحظه اي داشته(P<0.05)، اما تفاوت معناداري با يکديگر نداشتند (P>0.05). نتیجه گیری: با در نظر گرفتن محدودیت های مطالعه حاضر، هيچ يک از گروه هاي مورد مطالعه به اثر بازدارندگي رشد 100% نرسيدند. با اين وجود، هر 3 گروه نسبت به گروه کنترل فعاليت آنتي باکتريال قابل ملاحظه و نزديک به 100% نشان دادند، بطوريکه کورکومين بيشترين تأثير را داشته و به دنبال آن به ترتيب کلسيم هيدروکسايد و آلوئه ورا نيز اثر آنتي باکتريال بالايي داشتند. بنابراين با درنظرگيري نتايج بدست آمده و با توجه به ديگر خواص متعدد ذکر شده براي مواد گياهي مورد مطالعه، دسترسي آسان تر و هزينه کمتر، اين مواد ميتوانند به عنوان جايگزين هاي خوبي براي مواد شيميايي سنتتيک در نظر گرفته شوند.