بررسی چسبندگی و پرولیفراسیون سلول های اپیتلیوم مخاط دهان در اسکفلد های قابل تزریق مخاط چسب حاوی پلیمرهای آلژینات و کلاژن

Abstract

در دندانپزشکی بازساختی، بازسازی قسمت های بافت نرم و سخت مد نظر می باشد. در این راستا طراحی بستر های سلولی مناسب که به عنوان حامل سلولها و فاکتورهای محرک عمل می کنند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی چسبندگی و پرولیفراسیون سلول های اپیتلیوم مخاط دهان در اسکفلد های قابل تزریق مخاط چسب حاوی پلیمرهای آلژینات و کلاژن انجام گردیده است. مواد و روش ها: سلول های فیبروبلاست از مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران خریداری شده و تکثیر داده شد. این سلول ها در محیط DMEM و FBS 10% و 1xAb پنیسیلین استرپتومایسین کشت داده شدند. برای تهیه داربست از پلیمر های طبیعی استفاده شد. پلیمرهای طبیعی آلژینات، کلاژن و چیتوزان ترکیبات اصلی اسکفلد ها می باشد. سلول های تکثیر یافته بر روی اسکفلدها پس از طی مراحل ضدعفونی اسکفلد، ریخته می شدند. سلول ها با تعداد 100000 عدد در یک پلیت 6 خانه بر روی اسکفلدها قرار گرفتند، برای این منظور 3 خانه اسکفلد با سلول و 3 خانه اسکفلد خالی برای بررسی SEM در روز 5 آماده گردید. بررسی تکثیر سلولی در روزهای 1،3،5 با روش MTT assay و در پلیت های 96 خانه انجام گرفت. یافته ها: براساس نتایج این طرح بعد از 24 ساعت میزان سلول‌های زنده در گروه مورد و شاهد مشابه بود و تفاوتی نداشتند ولی در روزهای 3 و 7 میزان تکثیر سلولی در گروه‌های مورد به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بوده‌است.در تصاویر SEM چسبندگی این سلول ها به اسکفلد ها در تعداد بالا دیده شد.

نتیجه گیری: براساس داده‌های بدست آمده در این مطالعه اسکفلدهای قابل تزریق مخاط چسب طراحی در این پروژه میزان پرولیفراسیون و تکثیر سلولی را افزایش می‌دهند که این نتیجه نشان دهنده‌ی مفید بودن این اسکفلدها برای ترمیم زخم‌های مخاطی می‌باشد. بنابراین این اسکفلدها می‌توانند در مطالعات آتی برای رهایش دارو و یا مواد مفید برای ترمیم زخم‌ها مورد بررسی قرار گیرند.