بررسی اثر نانوکریستال های روتین بر بیان ژن VDR در سلولهای سرطان دهان ((HN5
Abstract
مقدمه: داروهای گیاهی اهمیت خاصی به لحاظ درمانی و پیشگیری از بیماری هایی ازجمله سرطان دارند. روتین ماده فعال گیاهی با اثرات درمانی مختلف است ولی به دلیل آبگریز بودن آن فراهمی زیستی آن کم است. سنتز نانوذرات باعث بهتر شدن این فراهمی زیستی مواد آبگریز می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر تهیه نانوذرات روتین و بررسی اثر روتین و نانوروتین بر سلولهای سرطان دهان HN5 انسان بوسیله ی ارزیابی سمیت، بیان ژن می باشد.
مواد و روشها: در این مطالعه نانوکریستالهای روتین تهیه و خواص فیزیکوشیمیایی آن مورد بررسی قرار گرفت. سپس برای بررسی میزان سیتوتوکسیسیتی روتین و نانوروتین را در 24و 48 ساعت با تست MTT سلولها مورد سنجش قرار گرفت و بررسی میزان بیان ژن VDRبه روش Real Time RT-PCR انجام شد. جهت آنالیز آماری داده ها از آزمون t-test و ANOVA و توسط نرم افزار SPSS ورژن 17 انجام شده و سطح معنی داری p≤0.05 در نظر گرفته شد.
نتایج: اندازه ذره ای نانو روتین 16/0±75 نانومتر گزارش شد. نتیجه آزمایش MTT برای بررسی سمیت سلولی روتین نشان داد که روتین در مدت 24 و 48 ساعت در غلظت های مختلف اثر سمی بر روی سلولهای HN5 نداشت. ولی نانوروتین در مدت 24 و 48 ساعت نشان داد که نانوروتین در تمام غلظتها اثر سمی بر روی سلولهای HN5 داشته و 50IC آن 25/31 محاسبه شد(p<0.05). نتایج تست MTT نشان می دهد که اثر نانوروتین بر سلولهای HN5 وابسته به غلظت وغیروابسته به زمان بوده است. بیان ژن VDR در سلولهای HN5 که با روتین تریت شده بودند، تفاوت معنی داری نکرد. نانوروتین باعث کاهش بیان ژن VDR شد .(p<0.05)
نتیجه گیری: با توجه به افزایش سمیت بیش از 100 برابری نانوروتین نسبت روتین در روی سلول های سرطانی دهان، این ماده می توانند گزینه ای مناسب در طراحی داروهای ضد سرطانی مخصوصا" در ترکیب با داروهای ضد سرطانی شیمیایی باشند.