بررسی افزودن شیشه ی زیست فعال بر میزان حلالیت MTA
Abstract
مقدمه: بیواکتیوگلاس یک ماده ی زیست فعال است که با بوجود آوردن یک پاسخ بیولوژیک در سطح خود موجب تشکیل پیوند بین خود و بافت ها می شود. به دلیل خواص منحصر به فرد بیواکتیوگلاس در سالهای اخیر مطالعات وسیعی در زمینه کاربرد این ماده در دندانپزشکی صورت گرفته است. MTA دارای خصوصیات مطلوب برای جراحی های آپیکو است اما دارای معایبی مثل زمان ستینگ طولانی و احتمال شسته شدن در اثر مایعات موجود در ناحیه نیز میباشد.با توجه به خصوصیات شیشه های زیست فعال به نظر می رسد که اضافه شدن شیشه زیست فعال باعث بهبود خواص آن گردد، به دلیل فقدان مطالعات در این زمینه، در مطالعه حاضر مقادیر مشخص شیشه زیست فعال را به MTA افزوده و در مورد تأثیر آن بر حلالیت MTA مورد مطالعه قرار دادیم.
مواد و روشها: برای سنتز بیواکتیوگلاس از روش سل- ژل استفاده شد. سپس پودر آماده شیشه زیست فعال را با نسبتهای مشخص به پودر MTA اضافه کرده و تستهای مرتبط را انجام دادیم. برای انجام پروسه ی سنجش حلالیت نمونه ها طبق روش ISO 6876 که مورد تایید انجمن دندانپزشکان آمریکا (ADA) می باشد سنجیده شد . نمونه های MTA به تعداد پانزده عدد مطابق با شرایط ذکر شده در استاندارد ISO آماده شده و به سه گروه تقسیم شد. گروه اول 20 درصد وزنی پودر بیوگلاس به MTA اضافه شده و در گروه دوم 10 درصد و گروه سوم نیز از MTA به صورت خالص استفاده شد و نمونه ها به مدت 24 ساعت در دمای C° 1 ± 37 نگهداری شده و بعد به مدت معینی در سرم رینگر قرار گرفت و پس از گذشت 24 ساعت و 7 روز و بعد از 30 روز از سرم خارج شده و پروسه خشک شدن آنها انجام گرفته و مجددا وزن شدند و با مقایسه وزن اولیه و ثانویه ی نمونه ها در هر دو گروه حلالیت محاسبه گردید.
نتایج: به منظور مقایسه اثر زمان و افزودن بیواکتیو گلاس بر میزان حلالیت از آنالیز واریانس اندازه¬های تکراری استفاده شد. براساس نتایج آنالیز واریانس اندازه¬های تکراری: اثر متقابل بین زمان و گروه معنی دار نبود یعنی روند تغییرات میزان حلالیت در سه گروه در طول زمان یکسان بود. اثر زمان بر میزان حلالیت MTA در سه گروه معنی دار بود به طوری که میزان در طول زمان در سه گروه مورد مطالعه افزایش می¬یابد. اختلاف میانگین میزان حلالیت بین سه گروه از نظر آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیری: اضافه کردن10% و 20% شیشه زیست فعال (شاملSiO2,CaO,P2O5,MgO,SrO) به MTA اختلاف معنی داری در حلالیت آن نداشت (92/0p-value=) و تاثیر منفی بر میزان حلالیت MTA نشان نداد.