مقایسه تغییرات pH بزاق در کودکان 6-12 سال به دنبال مصرف ماست میوه ای، معمولی و پروبیوتیک

Abstract

مقدمه: پوسیدگی دندانی یک بیماری شایع در دوران کودکی است و این بیماری در نتیجه دمینرالیزاسیون ساختارهای معدنی دندان ایجاد می شود. دمینرالیزاسیون به طور مستقیم و یا غیر مستقیم رخ می دهد. علیرغم افزایش آگاهی مردم،پوسیدگی زودرس کودکی همچنان به میزان قابل ملاحظه ای از جمعیت آسیب می زند. پوسیدگی زودرس کودکی،در واقع ترکیبی از کودکی عفونی با باکتری های پوسیدگی زا و مصرف مکرر شکر می باشد. فاکتورهایی شامل عادات غذایی،کمیت و کیفیت بزاق و پلاک دندانی،سن و ایمنی بدن و عادات بهداشت دهانی،میکروفلورای دهان و شرایط دندان ها و ژنتیک،عوامل موثری در پوسیدگی دندان هستند. هدف: هدف از انجام این مطالعه مقایسه تغییرات pH بزاق در کودکان 6-12 سال به دنبال مصرف ماست میوه ای ، معمولی و پروبیوتیک می باشد. مواد و روش ها: تمامی افراد انتخابی (51 نفر) برای ورود به مطالعه از چگونگی و روند طرح مطلع گشته و رضایت کتبی مبنی بر رضایت آگاهانه و اختیاری برای شرکت در پژوهش از والدین و کودک گرفته شد. افراد شرکت کننده در تحقیق به صورت تصادفی در سه گروه 17 نفره A,B,C قرار گرفتند.در روز انجام آزمایش،یک نمونه بزاق غیرتحریکی اولیه به فاصله یک ساعت بعد از صبحانه از هر شرکت کننده تهیه شد و سپس به هر فرد 10 سی سی از ماست انتخاب شده (ماست هلو،پروبیوتیک،معمولی که هر سه ماست محصول یک شرکت تولید کننده ماست می باشد.) برای هر گروه داده شد و پس از 10 دقیقه یک نمونه بزاق دیگر تهیه شد. pH هر دو نمونه برای همه افراد به وسیله دستگاه اندازه گیری pH، محاسبه شد و اختلاف اندازه این دو مقدار، به عنوان میزان تغییر pH در نظر گرفته شد. یافته ها: از بین مواد مورد بررسی، ماست میوه ای بیشترین اثر را در کاهش pH بزاق در کوتاه مدت دارد و ماست پروبیوتیک در رتبه بعدی قرار دارد (001 / 0 p<) اما ماست معمولی تاثیر مشخصی در کاهش یا افزایش pH بزاق ندارد (366/ 0 p=). نتیجه گیری: ماست میوه ای نسبت به ماست پروبیوتیک و معمولی به علت ایجاد کاهش بیشتر در pH بزاق خاصیت پوسیدگی زایی بالاتری در کوتاه مدت دارد.