عوامل بازدارنده و پیشبرنده مؤثر بر پیادهسازی مشارکت دولتی-خصوصی در مراقبت های بهداشتی اولیه در استان آذربایجان شرقی در سال 1399
Abstract
چکیده
مقدمه و هدف:. امروزه راهکارهای متفاوتی جهت مقابله با چالش های مطرح در حوزه سلامت استفاده می شود که یکی از استراتژی های اساسی، مشارکت دولتی-خصوصی می باشد که در کشور ایران از سابقه چندانی برخوردار نیست، لذا مفید خواهد بود که مزایا و چالش های احتمالی مورد بررسی قرار گیرد از اینرو هدف مطالعه حاضر بررسی عوامل بازدارنده و پیش برنده ی مشارکت دولتی-خصوصی در مراقبت های بهداشتی اولیه در استان آذربایجان شرقی است.
روش پژوهش : مطالعه به شیوه ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی می باشد که در سال 1399 انجام شده است. حجم نمونه 82 نفر از افراد شاغل که در زمینه ی مشارکت دولتی-خصوصی در مراقبت های بهداشتی درمانی فعالیت داشته اند بود .ابزار گردآوری، پرسشنامه ی دو قسمتی بود که پس از تکمیل گردآوری اطلاعات ازطریق نرم افزار SPSS 16 و آزمون های آماری (کای دو، T-test و One Way ANOWA) و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد.
یافته ها : نتایج نشان داد که میزان وجود و اهمیت عوامل بازدارنده ی مشارکت دولتی-خصوصی در مراقبت های بهداشتی اولیه به ترتیب با میانگین±انحراف معیار 69.4±15.2 و 80±11بیش از عوامل پیش برنده به ترتیب با میانگین ±انحراف معیار 62.8±15.2 و 78.8±12.8می باشد و در حیطه ی تامین مالی بیشترین موانع و کمترین تسهیل گر ها مشاهده می شد و بین اهمیت عوامل پیش برنده و جنسیت(0.012) ، وجود عوامل بازدارنده و پست سازمانی(0.02) ، اهمیت عوامل پیش برنده با سن(0.012) و سابقه ی کار (0.013)وسابقه ی کار مشارکت دولتی-خصوصی(0.003) و اهمیت عوامل بازدارنده با محل خدمت (0.002)، سن(0.02) و سابقه ی کار (0.001) همبستگی و اختلاف معنی داری وجود دارد.این درحالیست که اختلاف معناداری نسبت به مدرک تحصیلی افراد وجود نداشت.
نتیجه گیری : باوجود اینکه مشارکت دولتی-خصوصی یک استراتژی موثر برای دستیابی به پوشش همگانی سلامت می باشد، چالش هایی همچون ناپایداری سیاسی و مالی، پیامدهای منفی برای طرح به همراه آورده است و هنوز هم موانع اجرای این برنامه بیشتر از تسهیل گر های آن در عرصه ی عمل وجود دارند .