وضعیت اپیدمیولوژیک بیماران با مسمومیت منوکسیدکربن در شهر تبریز در طی سال های 1397-1394

Abstract

در این مطالعه تلاش شده که علل مسمومیت قابل پیشگیری شناسایی و با آگاه سازی جامعه از آن ها گامی در جهت کاهش آمار فوت و مسمومیت با منواکسید کربن برداشته شود. مواد و روش¬ها: در یک مطالعه توصيفي مقطعی در محل مرکز اورژانس پیش بیمارستانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز اطلاعات بیماران منتقل شده به بیمارستان با تشخیص مسمومیت با CO در طی فاصله زمانی 2018-2016 جمع آوری شده و اطلاعات بیماران شامل سن، جنس، زمان حادثه، محل و علت حادثه، علائم حیاتی و پیامد بیمار در صحنه حادثه جمع آوری شده است. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 17 تجزیه و تحلیل شده است. یافته¬ها: در این مطالعه پرونده 2344 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفت که از این تعداد 53 پرونده بعلت ثبت ناقص اطلاعات از مطالعه حذف شدند و در نهایت پرونده 2291 بیمار بررسی شد.. میانگین سنی بیماران 32/17±62/30 سال (دامنه 93-1 سال) بود. از نظر جنسی 1010 بیمار (1/44 %) مرد و بقیه زن بودند. از نظر محل حادثه 1963 بیمار (7/85%) در منزل، 236 بیمار (3/10%) در محل کار، 49 بیمار (1/2%) در چادر مسافرتی و بقیه در تالار عروسی دچار حادثه شده بودند. از نظر علت حادثه در 1309 بیمار (1/57%) بخاری، 840 بیمار (7/36%) آبگرمکن دیواری، 132 بیمار (8/5%) گاز پیک نیک و بقیه در اثر شومینه و از نظر زمانی 484 بیمار (1/21%) در بهار، 79 بیمار (4/3%) در تابستان، 673 بیمار (4/29%) در پائیز و 1053 بیمار (46%) در زمستان دچار حادثه شده بودند. شایعترین ماه سال از نظر تعداد مسمومین ژانویه با 431 بیمار (8/18%) و کمترین تعداد مسمومین در ماه آگوست با 24 بیمار (1%) بود. از بین بیماران مورد بررسی 66 بیمار (9/2%) در صحنه حادثه فوت شده بودند. میانگین سنی افراد فوت شده 77/15±84/33 سال بود.میانگین علائم حیاتی بیماران زنده مانده شامل: ضربان قلب 15/24±23/93 در دقیقه، mean arterial pressure 67/18±61/81 میلیمتر جیوه و اشباع اکسیژن خون شریانی 22/16±39/93 درصد بود.