بررسی پيامد بيمارستاني وسطح آنتی اکسیدانها دربيماران با STEMI تحت Primary PCI در دوگروه با رگ باز(TIMI3) و رگ بسته
Abstract
این مطالعه باهدف بررسی سطح استرس اکسیداتیو و ارتباط آن با پیامدهای بیمارستانی در بیماران با سکته حاد قلبی (STEMI) در شهر تبریز طی سال 1397 انجام گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی 200 بیمار مبتلابه STEMI بر اساس نتایج آنژیوگرافی بدو ورود در دو گروه A (100 بیمار،TIMI<2) و گروه B(100 بیمار،TIMI≥2 ( تقسیم شدند. پس از اخذ رضایت کتبی، یک پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک، عوامل خطر، محل درگیری، کسر تخلیه بطن چپ، میزان بازگشت قطعه ST، مرگومیر، ایجاد آریتمی ثبت شد. سپس از بیماران سه سیسی نمونه خون وریدی برای سنجش سطح مالون دی آلدئید (MDA)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و ظرفیت آنتیاکسیدانی کل (TAC) اخذ شد. دادهها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون تی مورد تجزیه قرار گرفتند.
نتایج: میانگین سنی بیماران 32/10±43/60 سال بود. بین دو گروه ازنظر میانگین سنی، ریسک فاکتورها، سطح MDA و TAC تفاوت آماری معنیداری وجود نداشت. (P>0.05) میزان بروز نارسایی قلبی در گروه A بهطور معنیداری بیشتر بود (p=0.044) ولی بروز آریتمی و مرگومیر در دو گروه اختلاف معنی-داری را نشان نداد. (p>0.05). میزان بازگشت کامل قطعه ST پس از PCI (P=0.006) سطح SOD (29/328±51/1547 دربرابر 06/246±۹۷/ ۱۴۴۹، (P=0.019و GPX(۹۵/۱۱±۶۲/۶۰ در برابر ۱۴/۱۰±۴۱/۵۷،P=0.042) گروه B بهطور معنیداری بیشتر از گروه دیگر بود.