اثر مکمل یاری سین بیوتیک بر وضعیت متابولیک، سطح سرمی آپلین و نمایه های تن سنجی در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک
Abstract
مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یکی از شایعترین بیماری های اندوکرینی در زنان می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر مکمل یاری سین بیوتیک بر وضعیت متابولیک شامل شاخص های گلیسمی، پروفایل لیپیدی و سطح سرمی آپلین و نمایه های تن سنجی در مبتلایان به PCOS انجام گردید.
روش کار و مواد: تعداد 68 بیمار مبتلا به PCOS که چاق یا دارای اضافه وزن بوده و در محدوده سنی 20 تا 44 سال قرار داشتند، در این کار آزمایی بالینی دوسوکور تصادفی شرکت کردند. افراد به دو گروه دریافت کننده سین بیوتیک (34 نفر) و گروه دریافت کننده دارونما (34 نفر) تقسیم شدند. گروه مداخله روزانه یک عدد کپسول سین بیوتیک (500 میلی گرم) حاوی (لاکتوباسیلوس ها، بیفیدوباکتریوم و استرپتوکوکوس ترموفیلوس) به میزان 109 CFU به همراه پری بیوتیک فروکتوالیگوساکارید و گروه دارونما یک عدد کپسول دارونما به مدت 8 هفته دریافت کردند. نمونه خون ناشتا، اندازه گیری های آنتروپومتریک، دریافت غذایی و فعالیت فیزیکی در ابتدا و انتهای مداخله جمع آوری گردید. آزمایشات بیوشیمیایی شامل شاخص های گلیسمی (قند خون ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین)، پروفایل لیپیدی سرم (تری گلیسرید، کلسترول، لیپوپروتئین با دانسیته بالا و لیپوپروتئین با دانسیته پایین) و آپلین سرم قبل و بعد از مداخله انجام شد. داده ها با آزمون های t مستقل،t جفتی، آنالیز کوواریانس و آزمون chi-square ارزیابی شد.
یافته ها: در شروع مطالعه تفاوت آماری معنی داری از نظر فعالیت فیزیکی، شاخص های تن سنجی، پروفایل لیپیدی و سطح آپلین سرم بین دو گروه وجود نداشت. تفاوت آماری معنی داری از نظر میانگین دریافت انرژی، کربوهیدرات، انسولین سرم و مقاومت به انسولین بین دو گروه در ابتدای مطالعه مشاهده شد )05/0> (P. اختلافات در سطح فعالیت فیزیکی و دریافت های غذایی در انتهای مطالعه بین دو گروه معنی دار نبود. در پایان مطالعه، میانگین سطح سرمی گلوکز، انسولین و مقاومت انسولینی در گروه مداخله در مقایسه با گروه دارونما به طور معنی داری کاهش یافت ( به ترتیب 02/0 P=، 001/0 P=و002/0 (P=. افزایش معنی داری در سطح سرمی HDL-C در گروه سین بیوتیک در مقایسه با گروه دارونما در پایان مداخله مشاهده شد (02/0 (P=. تغییر در سطوح سرمیTC ، TG وLDL-C و آپلین سرم در پایان مطالعه بین دو گروه معنی دار نبود(05/0 (P>.
پس از پایان مداخله کاهش معنی داری در وزن (02/0 (P=، نمایه توده بدنی (02/0 (P=، دور کمر (01/0 (P=، دور باسن (02/0 (P=و نسبت دور کمر به قد (02/0 (P=در گروه سین بیوتیک در مقایسه با گروه دارونما مشاهده شد. تغییرات در سایر متغیر های آنتروپومتریک بین دو گروه معنی دار نبود.
نتیجه گیری: مکمل یاری سین بیوتیک منجر به بهبود شاخص های گلیسمی، پروفایل لیپیدی و نمایه های تن سنجی در زنان مبتلا به PCOS گردید و احتمال می رود در کنترل عوارض این بیماری موثر باشد. تغییرات سطح سرمی آپلین در این مطالعه معنادار نبود. مطالعات دیگری جهت تعیین اثر گذاری سین بیوتیک ها بر سطوح آدیپوکین های سرم در زنان مبتلا به PCOS پیشنهاد می شود.