ارزيابي ميزان بيان ژن RPL13Aو سطح پروتئين آن در نمونه بافت سرطان پستان و مقايسه آن با نمونه‌هاي حاشيه تومور
Abstract
سرطان پستان شايعترين بدخيمي در بين زنان در سراسر جهان است. مطالعات اخير نقشهاي خارج ريبوزومي پروتئين‌هاي ريبوزومي را در ايجاد سرطان‌هاي انساني را نشان داده است. اندازه گيري دقيق سطح بيان ژن بر اساس انتخاب ژنهاي مرجع است که بيان آنها مستقل از خصوصيات سرطان و خصوصيات بيمار است. قبلاً نقشهاي خارج ريبوزومي پروتئين ريبوزومي L13A (RPL13A) اثبات شده است. در اين مطالعه ميزان بيان اين پروتئين در نمونه‌هاي سرطان پستان و بافتهاي مجاور آنها و ارتباط آن با ژنهاي مرتبط با ايجاد سرطان مورد بررسي قرار گرفت
روشها: این مطالعه از نوع Case-Series بود. چند ژن مرجع که معمولا در مطالعات مورد استفاده قرار مي‌گيرند، انتخاب شدند و بيان آنها در 80 نمونه بافت سينه با جراحي (40 تومور و 40 بافت مجاور تومور) با استفاده از سه ابزار نرم افزاري از جملهGeNorm ، NormFinder و BestKeeper به منظور انتخاب پايدارترين ژن مرجع مورد بررسي قرار گرفت. سپس سطح بيان RPL13A و p53 در سطح mRNA مورد بررسي قرار گرفت. علاوه بر اين، سطح بيان پروتئين RPL13A نيز اندازه گيري شد.
يافته‌ها: نتایج مشخص کرد که PUM1 و ACTB قابل اطمينان ترين ژن مرجع هستند و RPL13A کمترين پايداري بياني را در بین ژنهای مرجع دارا است. همبستگي مثبت بين سطح بيان RPL13A و p53 در سطح mRNA در تمام نمونه‌هاي تومور مشاهده شد. علاوه بر اين، مهار قابل توجهي از سطح بيان RPL13A در نمونه‌هاي توموري HER2+ در مقايسه با HER2- وجود داشت. همچنين کاهش قابل توجهي در سطح بيان mRNA p53 در زيرگروه‌هاي تومور HER2+ مشاهده شد.
نتيجه گيري: نتايج ما نشان مي‌دهد که بين کاهش بيان RPL13A با بيان p53 و HER2/neu در سرطان پستان رابطه مستقيمي وجود دارد.