بررسی ارتباط سطح سرمی و بزاقی فسفر و گلوکز در بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی تبریز
چکیده
مقدمه: استفاده از ترکیبات بزاقی به دلیل غیرتهاجمی بودن، ابزاری مناسب جهت جایگزینی ترکیبات خونی مورد توجه قرار گرفته است. به علت اهمیت میزان فسفر و گلوکز در بسیاری از فرایندهای زیستی، این مطالعه به بررسی ارتباط سطح فسفر و گلوکز در نمونه های بزاقی و سرمی افراد دیابتی مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز می پردازد.
روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 40 نفر از بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندان پزشکی تبریز انجام شد که از این بیماران طبق پروتکل های استاندارد نمونه سرمی و بزاقی گرفته شد. داده‌ها به‌صورت میانگین (± انحراف معیار) و فراوانی (درصد) به ترتیب برای متغیرهای کمّی و کیفی ارائه شدند. برای تعیین همبستگی بین سطح سرمی و بزاقی بیومارکرها،تست پیرسون و نرم افزارSPSS 24 استفاده شد. در این مطالعه P کمتر از 05/0 % معنی دار در نظر گرفته شده است.
یافتهها: از 40 بیمار دیابتی مورد مطالعه ما 23 نفر زن و 17 نفر مرد بودند.بر اساس نتایج این مطالعه میانگین فسفر بزاق(mg/dl 9/24)بیشتر از میانگین فسفر سرم (6mg/dl/4) بود برعکس میانگین گلوکز بزاق (45mg/dl/4)کمتر از میانگین گلوکز سرم (6mg/dl/128) بود.نتایج آزمون (P-value<0.05) Paired Samples T test نشان داد بین میانگین فسفر سرمی و بزاقی و همچنین میانگین گلوکز سرمی و بزاقی تفاوت معناداری آماری وجود دارد
.(P- value<0.001)
نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین فسفر سرمی و بزاقی رابطه همبستگی آماری وجود ندارد(05/0(P-value> اما بین گلوکز سرمی و بزاقی رابطه همبستگی مثبت آماری وجود دارد(001/0P-value<).
بحث و نتیجهگیری: اندازهگیری دقیق فاکتورهای مربوط به افراد دیابتی با کمترین آسیب به بیمار از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این مطالعه مشخص شد بین گلوکز بزاق و خون افراد دیابتی رابطه آماری وجود دارد و احتمالا در آینده بتوان از نمونه بزاق برای سنجش گلوکز این افراد بهره جست.