بررسی سنجش آگاهی اساتید دانشکده دندانپزشکی تبریز از روش‌های نوین و فعال تدریس و ارتباط آن با عوامل زمینه ای برای اساتید با سابقه حداقل 5 سال تدریس

Abstract

مقدمه: امروزه در نظام آموزشی نوین استفاده از روش¬های فعال و نوین تدریس باعث ایجاد فرصت-های جدید در زمینه برنامه¬ریزی و اجرای آموزش شده است. در نظام¬های نوین آموزشی، سعی بر آن است که با بهره¬گیری از شیوه¬های آموزش نوین و استفاده از رسانه¬های گوناگون فرآیند یاددهی¬- یادگیری با کارایی مناسب صورت پذیرد. هدف: در این مطالعه هدف اصلی تعیین میزان بررسی سنجش آگاهی اساتید دانشکده دندانپزشکی تبریز از روش‌های نوین و فعال تدریس با سابقه حداقل 5 سال تدریس می باشد. روش کار و مواد: در این مطالعه که از نوع توصیفی – مقطعی می باشد، جامعه هدف کلیه اساتید شاغل در دانشکده دندانپزشکی تبریز با سابقه حداقل 5 سال تدریس می باشد. پرسشنامه شامل 22 سوال، بعد از تعیین روایی و پایایی، به عنوان ابزار گردآوری اطلاعات، تعیین گردید. هر سوال میزان آگاهی اساتید از روش های نوین تدریس را در ۵ سطح طبقه بندی می نماید. یافته ها: در کل 52 پرسشنامه توسط اساتید دانشکده دندانپزشکی، پرسشنامه مورد نظر را پر کردند. با توجه به گویه‌ها و جواب‌های حاصل از اساتید دانشکده، مشاهده می¬شود که روند کلی میزان آگاهی از روش‌های نوین تدریس در طی پنج سال روند مثبتی داشته و اساتید بیشتر به روش‌های نوین تدریس رغبت پیدا کرده‌اند. با توجه به تحلیل آماری آزمون تی زوجی و جدول انالیز واریانس (ANOVA) مشاهده شد که ارتباط معنی¬داری بین رتبه، جنسیت، سابقه تدریس و سن اساتید و میزان آگاهی از روش نوین تدریس مشاهده نمی¬شود. ولی در مقابل تفاوت معنی داری بین میزان آگاهی از روش¬های نوین نسبت به 5 سال پیش، مشاهده می‌شود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از جدول انالیز واریانس، میزان آگاهی اساتید در طول پنج سال گذشته رو به افزایش بوده است و تفاوت معنی داری بین رتبه علمی اساتید، سن،جنسیت و سابقه تدریس آن ها در میزان آگاهی از روش های نوین تدریس مشاهده نشد که این نشانگر اهتمام اساتید برای استفاده از روش های نوین تدریس می باشد.