تعیین مقدار فلزات سنگین در نمونه های نمک دریاچه ی ارومیه

Abstract

فلزات سنگین از جمله آلاینده های زیست محیطی هستند که مواجهه ی انسان با آن ها می تواند بیماری های مزمن ایجاد نماید. غذا یکی از مهم ترین منابع فلزات سنگین می باشد بنابراین ارزیابی بقایای آن ها در نمونه های غذایی گوناگون و افزودنی های غذایی مثل نمک، از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مطالعه 30 نمونه نمک از 30 نقطه مختلف دریاچه ارومیه تهیه شد. اندازه گیری فلزات سنگین با استفاده از دستگاه ICP-AESصورت گرفت. بیشترین غلظت فلزات سنگین در نمونه های نمک آنالیز شده به ترتیب برای Cd، Cr، Hg، Ni و Pb برابر 0.040، 0.541، 0.261 و 0.254 μg/g اندازه گیری شد. مقایسه نتایج بدست آمده با حداکثر مجاز آلاینده ها در نمک خوراکی طبق استاندارد کدکس نشان داد که تنها در دو نمونه، غلظت فلزات مورد مطالعه از سطوح توصیه شده بیشتر می باشد (در یک نمونه غلظت Cr و در نمونه ی دیگر غلظت Hg) و در سایر نمونه ها، غلظت فلزات مورد مطالعه کمتر از سطوح ماکزیمم تعیین شده توسط کدکس می باشد. اصلی ترین منابع آلودگی دریاچه ارومیه، ناشی از ورود رودخانه های حاوی پساب ها، فاضلاب های صنایع و کارخانه های متعدد که در مسیر رودخانه ها قرار دارند و ورود کودها و آفت کش های سمی ناشی از کشاورزی در اطراف دریاچه می باشد. با توجه به نتایج و تاثیرات حضور فلزات سنگین بر سلامت انسان، پایش مداوم سطوح آن ها در نمونه های نمک دریاچه ارومیه توصیه می شود.