مقایسه اثر فینگولیمود با اینترفرونتراپی در بیماران مبتلا به مالتیپلاسکلروزیس
Abstract
هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه فینگولیمود با اینترفرونتراپی در بیماران مبتلا به MS است.
مواد و روشها
در یک کارآزمایی بالینی، 30 نفر از بیماران مبتلا به RRMS که به بیمارستانهای آموزشی درمانی امام رضا و رازی دانشگاه علوم پزشکی تبریز مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. تمام بیماران از میان بیماران تحت درمان با اینترفرون (حداقل به مدت یک سال) که پاسخ درمانی مناسب به اینترفرون نداده بودند، انتخاب شدند. درمان دارویی بیماران به فینگولیمود خوراکی به میزان 5/0 میلیگرم روزانه تغییر یافت. بیماران به مدت یک سال تحت پیگیری قرار گرفتند. میزان ناتوانی بیماران بر اساس expanded disability status scale (EDSS) در ابتدا و انتهای مطالعه ارزیابی شد. میزان عود سالیانه (ARR) در طی درمان با اینترفرون و فینگولیمود، تعیین شد.
نتایج
از میان 30 بیمار مورد مطالعه، 29 بیمار (6/96%) مطالعه را با موفقیت به پایان رساندند. 7 نفر (1/24%) از بیماران مرد و 22 نفر (9/75%) زن بودند. میانگین سنی بیماران 09/7±10/37 سال در بازه 23 تا 53 سال و میانگین مدت زمان ابتلا به MS، 55/4±46/7 سال در بازه 5/1 تا 20 سال بود. در زمان درمان با اینترفرون، ARR و EDSS به ترتیب 457/0 و 00/1±20/2 بود که پس از دریافت فینگولیمود به ترتیب به 069/0 و 16/1±94/1 کاهش یافتند (P=0.001، P=0.010، به ترتیب).