مقایسه اثر بیومتریال های Poly (Lactide-Co-Glycolide Acid) – Poly (Ethylene Glycol) (PLGA-PEG) و PLGA بر تکثیر و تمایز نورونی در رده سلول های عصبی انسانی (SH-SY5Y)
چکیده
در این مطالعه اثر تکثیر و تمایز نورونی نانوفیبرهای PLGA و PLGA-PEG بر روی سلول های SH-SY5Y بررسی گردید.
مواد و روش ها: در این بررسی سلول ها در 3 گروه قرار داده شدند؛ 1-کنترل، 2-PLGA، 3-گروه PLGA-PEG. نانوفیبرها به روش الکتروریسی سنتز شدند. ویژگی های فیزیکی ، شیمیایی و آبدوستی با استفاده از HNMR، FTIR و زاویه تماسی ارزیابی شدند. پارامترهای ریز ساختاری، قطر و جهت گیری نانوفیبرها و همچنین مورفولوژی، توزیع و اتصال سلولی با تصاویر SEM بررسی شدند. بقای سلولی و تکثیر سلول ها با استفاده از MTT در روزهای اول، دوم ، سوم و هفتم پس از کشت سلولهای SH-SY5Y روی اسکافولدهای PLGA و PLGA-PEG و فلوسایتومتری با مارکر Ki67 ارزیابی شدند. ظرفیت تمایز سلولها در حضور و عدم حضور رتینوئیک اسید با رنگ آمیزی ایمنوفلورسنت بر اساس مارکر Map2 بررسی گردید.
یافته ها: بررسی های نتایج HNMR و FTIR نشان داد که PEG در ساختار PLGA آمیز مخلوط و ادغام شده است. آزمایش و ارزیابی زاویه تماسی در این مطالعه نشان داد که PEG PLGA نسبت به PLGA خاصیت آبدوستی زیادی داشته و باعث توزیع و چسبندگی سلولی بیشتری میشود و در مقایسه نتایج MTT هر دو گروه مشاهده گردید که PLGA-PEG باعث افزایش بقای سلولی مخصوصا در روز هفتم نسبت به گروه های دیگر می شود. (p<0.05). همچنین بررسی نتایج فلوسایتومتری نشان داد که PLGA، PLGA-PEG درصد سلول های Ki67+ را افزایش می دهد (p<0.01). بیومتریال PLGA-PEG، در حضور و فقدان رتینوئیک اسید، توانست تمایز نورونی را با افزایش بیان فاکتور Map2 در مقایسه با داربست PLGA ارتقاء دهد.