بررسی وضعیت عوامل خطر رفتاری و علل عدم مراجعه مجدد افراد با خطر بالای وقوع حوادث قلبی- عروقی به مراکز سلامت در طرح ایراپنشهر مرند در سالهای 96
Abstract
مقدمه: بیماریهای قلبی عروقی شایعترین علت مرگومیر در اغلب کشورهای جهان ازجمله ایران است. کاهش سکته قلبی و مغزی کشنده یا غیر کشنده نیازمند اصلاح سبک زندگی افراد دارای خطر بالای قلبی عروقی است...
موادوروشها: مطالعه مقطعی-تحلیلی بود. 167 نفر وارد مطالعه شدند. دادهها از طریق چکلیست اطلاعات جمعیت شناختی، چکلیست ارزیابی عوامل خطر رفتاری و پرسشنامه علل عدم مراجعه جمعآوری شد. جهت تجزیهوتحلیل در بخش توصیفی از آزمون کای-اسکوئر استفاده شد؛ و بهمنظور مقایسه عوامل خطر رفتاری در دو بازه زمانی پیش و پس از خطر سنجی در صورت دو ردهای بودن متغیر، از رگرسیون لجستیک دوحالتی و در صورت ترتیبی بودن متغیر بیش از دو رده، از رگرسیون لجستیک ترتیبی استفاده شد. سطح معنیداری در تمامی آزمونها 05/0 لحاظ گردید.
یافتهها: یافتههای عوامل خطر رفتاری نشان داد آموزش سبک زندگی موقع خطر سنجی، موجب افزایش مصرف لبنیات (23/2، 10/1) 56/1 OR= ، سبزی (10/2، 01/1) 45/1OR= روغن مایع (77/7، 63/3) 315=OR، فعالیت بدنی (93/1، 05/1) 43/1=OR و کاهش مصرف نمک سر سفره (79/8، 88/3) 84/5=OR، نوشابه وفست فود (41/7، 93/2) 66/4=OR و استعمال دخانیات (03/3، 48/1) 12/2=OR گردید (05/0>P)؛ و مصرف میوه
(58/1، 68/0) 04/1=OR، قرارگیری در معرض دود دستدوم (60/1، 92/0) 21/1=OR، تغییری نسبت به قبل از آموزش نداشت (05/0<P).
یافتههای علل عدم مراجعه نشان داد که از بین علل، بیشترین علت مربوط به مراجعه به پزشک خصوصی 6/32%، مراجعه به کلینیک تأمین اجتماعی 2 /30%، مشکلات شخصی 3/23% بوده است.
نتیجهگیری: تفاوت آماری معناداری که در پارهای از ابعاد سبک زندگی (مصرف سبزی، لبنیات، روغن، فعالیت بدنی، استعمال دخانیات، نمک، نوشابه و فست فود) مشاهده شد، حاکی از تأثیر آموزش موقع خطر سنجی بود. همچنین از بین علل عدم مراجعه، بیشترین علل مراجعه به پزشک خصوصی، کلینیک تأمین اجتماعی و مشکلات شخصی بوده است.