بررسی الگو و فراوانی سالمند آزاری در جمعیت سالمند ساکن در منزل در شهر تبریز در سال 97

Abstract

مقدمه: سوء رفتار با سالمندان پدیده ای است که با افزایش سریع تعداد سالمندان، بیشتر آشکار گردیده است. اما شواهد کافی در مورد میزان شیوع سالمند آزاری و الگوی جنسیتی آن در میان جمعیت سالمند ایرانی وجود ندارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی شیوع سالمند آزاری و الگوهای مرتبط بر اساس تفاوت های جنسیتی در جمعیت سالمند شهر تبریز انجام شد. روش کار : این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 7931بر روی 474نفر از سالمندان 06سال و بالاتر شهر تبریز انجام گرفت. روش نمونه گیری، تصادفی پس از انجام نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای بود. که در مجتمع ها و مراکز سلامت شهر تبریز انجام گردید. برای گرد آوری اطلاعات، پرسشنامه خودگزارش دهی که دارای دو بخش دموگرافیک و سوء رفتار در خانواده نسبت به سالمندان ایرانی بود مورد استفاده قرار گرفت. داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار SPSSنسخه ی 22گردیده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : نتایج مطالعه نشان داد که، 22/0درصد از سالمندان مورد سوء رفتار قرارگرفته بودند. شایعترین نوع سوء رفتار غفلت عاطفی بود( 20/0درصد.) سوء رفتار مالی با 71/0درصد در مرتبه دوم قرار داشت. سوء رفتار جسمی کمترین میزان را به خود اختصاص داد. نتایج نشان داد که به جز زیر مقیاس سوء رفتار مالی، در سایر زیر مقیاسها تفاوت های جنسیتی مشاهده گردید بطوریکه زنان سالمند نسبت به مردان بیشترمورد آزار قرار گرفته بودند. از سالمندانی که مورد سوءرفتار قرار گرفته بودند فقط 97/1درصد بد رفتاری های ذکر شده را سالمند آزاری تلقی می کردند. نتیجه گیري: سالمندان انواع مختلف سوء رفتار خصوصاٌ مالی و غفلت را بیشتر تجربه می کنند و این در حالی است که خود سالمندان موارد سالمند آزاری های مواجه شده را بعنوان مصادیق سالمند آزاری نمی دانند