بررسی ارتباط سبکهای مقابله با استرس و سبک زندگی با شدت درد و اختلال عملکردی در بین بیماران مبتلا به کمردرد مزمن مراجعه کننده به کلینیک های سرپایی طب فیزیکی وتوان بخشی در سال 97-98

Abstract

کمردرد یکی از شایعترین بیماری های جوامع مختلف دنیاست. با توجه به اهمیت سبک های مقابله با استرس و سبک زندگی در شدت درد و اختلال عملکردی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن برآن شدیم تا طی یک مطالعه توصیفی- مقطعی به بررسی ارتباط بین سبک‌های مقابله با استرس، سبک های زندگی و اختلال عملکردی با شدت درد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن بپردازیم. روش ها و مواد: در این مطالعه توصیفی-مقطعی ۱۲۳ بیمار مبتلا به کمردرد مزمن مراجعه کننده به کلینیک های سرپایی طب فیزیکی و توانبخشی مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) طی سال‌های ۱۳۹۷-۱۳۹۸ مورد بررسی قرار گرفتند. برای تمامی نمونه ها چک لیستی شامل چهار قسمت شامل اطلاعات دموگرافیک، بیماری و تغذیه ای؛ شدت درد و اختلال عملکرد (پرسش نامه Oswestry)؛ راهبرد های مقابله با استرس (پرسش نامه CSQ) و سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (پرسش نامه HPLS) تکمیل شد. سپس برای هر قسمت نمره کل محاسبه گردید. یافته ها: در این مطالعه، 123 بیمار با میانگین سنی 8/11±5/47 سال بود. در نمونه های مورد مطالعه، میانگین نمره کل اختلال عملکردی برابر با 5/6 ± 4/23، نمره کل راهبردهای مسئله محور برابر با 3/5 ± 6/35، نمره کل راهبردهای هیجان محور برابر با 4/18 ± 9/65 و نمره کل سبک زندگی برابر با 2/20 ± 3/91 بود. با افزایش نمره سبک هیجان محور برای مقابله با استرس، میزان شدت درد و اختلال عملکردی نمونه ها به طور معنی داری افزایش می یافت. بین سبک مسئله محور برای مقابله با استرس با میزان شدت درد و اختلال عملکردی ارتباط معنی داری مشاهده نشد. همچنین، با افزایش نمره سبک زندگی میزان شدت درد اختلال عملکردی نمونه‌ها بطور معنی داری کاهش می یافت.