تعیین غلظت رادیونوکلوئیدهای رادیوم-226، توریم-232، پتاسیم-40، سزیم-137 و غلظت گاز رادون-222 در مظهر چشمه های آب گرم استان کرمان و تخمین دوز موثر سالیانه افراد مرتبط با چشمه ها

Abstract

هدف از این مطالعه اندازه گیری غلظت گاز رادون-222 در نمونه های آب و همچنین غلظت رادیونوکلوئیدهای رادیوم-226، توریم-232، پتاسیم-40 و سزیم-137 در نمونه های رسوبی جمع آوری شده از چشمه های مختلف آب گرم و تعیین دوز موثر سالیانه دریافتی در مظهر چشمه های آب گرم استان کرمان می باشد.روش کار: غلظت گاز رادون در نمونه های آب مربوط به 16 چشمه آب گرم اندازه گیری گردید و بدین منظور از آشکارساز الکترونیکی RAD-7 استفاده شد. همچنین 13 نمونه رسوبی از چشمه های مختلف جمع آوری و غلظت رادیونوکلوئیدهای رادیوم-226، توریم-232، پتاسیم-40 و سزیم-137موجود در این نمونه ها با استفاده از آشکارساز HPGe اندازه گیری گردیدند. به منظور بررسی خطرات تشعشعی ناشی از این مواد رادیواکتیو، دوز موثر سالیانه چشمه ها تعیین شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: حداقل و حداکثر مقادیر غلظت گاز رادون در نمونه های آب به ترتیب 158/0 و 100/56 بر حسب بکرل بر لیتر اندازه گیری شدند و مقادیر دوز موثر سالیانه ناشی از استنشاق گاز رادون بین 000498/0 تا 176916/0 بر حسب میلی سیورت بر سال محاسبه شدند. محدوده تغییرات غلظت رادیونوکلوئیدهای رادیوم-226، توریم-232 و پتاسیم-40 در نمونه های رسوبی اندازه گیری شده، به ترتیب از 01/21 تا 16/193، 84/16 تا 92/245 و 13/90 تا 81/667 بر حسب بکرل بر کیلوگرم بودند و مقدار غلظت سزیم-137 در نمونه های رسوبی، بین "کمتر از حداقل اکتیویته قابل تشخیص" (<MDA) آشکارساز تا 81/5 بکرل بر کیلوگرم بود. همچنین کمترین و بیشترین مقادیر دوز موثر سالیانه نمونه های رسوبی به ترتیب 17/0 و 48/1 بر حسب میلی سیورت بر سال تعیین شدند.