بررسی سمیت توأم نانو ذرات سیلیس آمورف و فرمالدئید در سلول های رده اپیتلیال ریه انسان به صورت (In vitro) و تحلیل سم شناختی مواجهه های شغلی
Abstract
مواجهه انسانی با نانوذرات سیلیس آمورف و فرمالدئید در حال افزایش است و این موضوع باعث
ایجاد نگرانی در جمعیت های کاری در معرض تماس به خاطر اثر سمیت احتمالی این مواد
شده است. با وجود مطالعات متعدد انجام گرفته در این زمینه، هنوز اثرات سمیت توأم این
آلاینده ها مورد بررسی قرار نگرفته است. بنابراین این مطالعه برون تنی ( )in vitroجهت
ارزیابی سمیت توأم نانوذرات سیلیس آمورف و فرمالدئید بر روی سلول های اپیتلیال ریه انسان
( (A549طراحی گردید. خصوصیات فیزیکوشیمیایی نانوذرات سیلیس آمورف شامل اندازه
ذرات، مورفولوژی، توزیع اندازه ذرات و پتانسیل زتا با استفاده از میکروسکوپ 8TEMو
دستگاه تفرق دینامیکی نور ( )2DLSتعیین شد. سپس سلول ها در مواجهه با غلظت های
مختلف نانوذرات سیلیس آمورف و فرمالدئید در سه دوره زمانی 41 ،24و 72ساعته به شکل
مستقل و ترکیبی قرار گرفتند و سمیت سلولی مستقل و توأم نانوذرات سیلیس آمورف و
فرمالدئید با تعیین مرگ سلولی با استفاده از تست 9MTTمورد بررسی قرار گرفت. نتایج عکس
برداری میکروسکوپ ،TEMاندازه اولیه 21-91نانومتر را برای نانو ذرات سیلیس آمورف نشان
داد و بعد از حل کردن مقدار معینی از نانو ذرات در آب مقطر و دیسپرس کردن با
التراسونیک، دستگاه تفرق دینامیکی نور اندازه 18/6 ± 89/11نانومتر و پتانسیل زتای ± 4/55
-28/2میلی ولت را نشان داد. همچنین نتایج تست ،MTTافزایش معنادار سمیت سلولی در
سلول های تیمار شده با ترکیب نانوذرات سیلیس آمورف و فرمالدئید در مقایسه با سلول های
تیمار شده مستقل در سه دوره زمانی 41 ،24و 72ساعت را نشان داد ( .)P > 1/15آنالیز
فاکتوریل دو طرفه نشان دهنده برهمکنش افزایشی بین نانوذرات سیلیس آمورف و فرمالدئید بود.
به نظر می رسد که کارگران در معرض تماس همزمان با نانوذرات سیلیس آمورف و
فرمالدئید بیشتر از مواجهه های مستقل در معرض خطر می باشند