فراوانی و پروگنوز اندوفتالمیت به دنبال تروماهای نافذ طی ۵ سال در بیمارستان نیکوکاری تبریز

Abstract

هدف از انجام این مطالعه، بررسی درصد فراوانی و پروگنوز اندوفتالمیت به دنبال تروماهای نافذ طی ۵ سال (از سال 90 تا 95) در بیمارستان نیکوکاری تبریز می باشد. مواد و روش ها: ابتدا با مراجعه به بیمارستان نیکوکاری تبریز به بررسی بیماران مراجعه کرده به این مرکز با سابقه تروما و تشخیص اندوفتالمیت در ۵ سال اخیر پرداخته و با بررسی پرونده این بیماران به تکمیل پرسشنامه مربوطه پرداخته و به تجزیه و تحلیل آماری داده های حاصل پرسشنامه ها به بررسی درصد فراوانی و پروگنوز اندوفتالمیت به دنبال تروماهای نافذ طی ۵ سال (از سال 90 تا 95) در بیمارستان نیکوکاری تبریز می پردازیم. یافته ها: در این بررسی مقطعی گذشته نگر تعداد ۲۰۰ بیمار با ترومای نافذ چشم که به بیمارستان نیکوکاری تبریز مراجعه کرده بودند وارد مطالعه شدند. فراوانی میزان شیوع اندوفتالمیت به دنبال ترومای نافذ چشم در ۶۸ مورد (۳۴ درصد) مشاهده شد. شیوع اندوفتالمیت در بیماران با میانگین سن ۴۲/۴۳ سال مشاهده شد. فاصله زمانی بین تروما و بروز اندوفتالمیت برابر ۳۶/۴ ± ۷۶/۶ روز بود. ۷۴ درصد بیماران در کمتر از ۲۴ ساعت از بروز حادثه به بیمارستان مراجعه کرده بودند. در ۵/۲۳ درصد بیماران با اندوفتالمیت، پیامد بالینی بهبود بینایی پس از ترخیص بود.