مقایسه تاثیر عصاره متانولی گیاه Marrubium persicum و داروی توپیرامات در درد نوروپاتیک ناشی از وین کریستین در موش سوری

Abstract

يکي از اصلي‌ترين عوارض وين‌کريستين، درد نوروپاتيک مي‌باشد و مکانيسم‌هاي متعددي از جمله افزایش گیرنده‌های NMDA، تشدید سیستم استرس اکسیداتیو و تولید رادیکال‌های آزاد، افزايش اينترفرون آلفا و اينترلوکين ۱ بتا و ... در ايجاد اين عارضه دخالت دارند. داروی توپیرات آنتاگونیست گیرنده‌های NMDA می‌باشد. بر اساس یافته‌های قبلی عصاره متانولی گیاه Marrubium persicum نیز دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی است. هدف: هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر عصاره متانولی گیاه Marrubium persicum و داروی توپیرامات در درد نوروپاتیک ناشی از وین کریستین در موش سوری نر بود. مواد و روش‌کار: تعداد۷۲ موش سوری نر در محدوده وزنی 25 تا 35 گرم که به طور تصادفی در 9 گروه 8 تایی تقسیم شده و دوز‌های مختلف توپیرامات (25,50,100 mg/kg,IP) و دوز‌های مختلف عصاره متانولی گیاه M. persicum (5,10,20 mg/kg.IP) و دوز توام (توپیرامات 25mg/kg و عصاره 5mg/kg) ابتدا بصورت سه روز متوالی، سپس هر چهار روز یکبار تا روز بیستم تزریق شد. جهت ارزیابی حساسیت به درد از آزمون Tail-Flick استفاده گردید. همچنین سطح سرمی MDA و TAC در گروه‌های مختلف مورد سنجش قرار گرفت.

يافته ها: دوزهای مختلفی از توپیرامات (25,50,100 mg/kg,IP) و عصاره‌ی متانولی M. persicum (10,20 mg/kg,IP) باعث کاهش معنی‌داری در درد نوروپاتیک ناشی از وین‌کریستین شدند. دوز 5mg/kg,IP عصاره و همچنین دوز توأم توپیرامات (25mg/kg,IP) و عصاره (5mg/kg,IP) تأثیرات معنی‌داری نداشتند. توپیرامات با دوزهای (50,100 mg/kg,IP) و عصاره M. persicum فقط با دوز (20mg/kg,IP) باعث افزایش معنی‌داری در سطح سرمی بیومارکر TAC شد. همچنین توپیرامات با دوز‌های (25,50,100mg/kg,IP) و عصاره M. persicum با دوزهای (10,20mg,IP) باعث کاهش معنی‌داری در سطح سرمی MDA گردید. نتيجه‌گيري: احتمالا توپیرامات با اثر آنتاگونیستی بر گیرنده‌های NMDA و عصاره‌ی متانولی گیاه M.persicum با مهار سيستم استرس اکسيداتيو مي‌توانند در جلوگيري از درد نوروپاتيک ناشي از وين‌کريستين موثر باشند.