شیوع ترومای نابینایی ناشی از فعالیت های ورزشی:مرور نظام مند و فراتحلیل

Abstract

مطالعه ی حاضر به منظور بررسی نظام مند شیوع آسیب های چشمی به دنبال فعالیت های ورزشی انجام گرفت. مواد و روش ها: جستجوی نظام مند منابع به منظور بازیابی مطالعات در زمینه ی شیوع نابینایی بدنبال ترومای ورزشی با استفاده از کلید واژه های eye ,injury ,damage ,trauma ,sport در پایگاه های اطلاعاتی مختلف انجام شد. پایگاه های Medline(PubMed) Scopus، Web of Science ,Embase برای مقاله های منتشر شده از ژانویه سال 1990 تا اکتبر سال 2019 مورد جستجو قرار گرفتند. مستندات به دست آمده طی چند مرحله از نظر عنوان، چکیده و تمام متن، غربالگری شد و مقالاتی که دارای معیارهای ورود بودند وارد مرور شدند. کیفیت مطالعات وارد شده با استفاده از چک لیست JBI برای مطالعات شیوع مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل¬های آماری با استفاده از نرم افزار CMA v.3.2 انجام گرفت و p-value کمتر از 05/0 از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در نهایت 132 مقاله وارد این مطالعه شد. 27 مطالعه به منظور بررسی شیوع نابینایی ناشی از ترومای ورزشی آنالیز شد که شیوع نابینایی ناشی از ترومای ورزشی 2/7 درصد بدست آمد. 51 مطالعه به منظور بررسی شیوع آسیب چشمی ناشی از فعالیت ورزشی آنالیز شد و شیوع آسیب چشمی ناشی از فعالیت ورزشی 3/9 درصد بدست آمد. همچنین29 مطالعه شیوع آسیب چشمی ناشی از فعالیت ورزشی در بین آسیب¬های ورزشی آنالیز شد و این میزان 7/6 درصد بدست آمد. علاوه بر این، تحلیل در زیرگروه¬ها براساس نوع ورزش و نوع آسیب انجام گرفت. میزان آسیب چشمی در میان آسیب های ورزشی در ورزش های با خطر بالا بیشتر از سایر ورزش ها گزارش شد. بخشی از مطالعات شیوع صرفا یک نوع از آسیب های چشمی ناشی از فعالیت ورزشی را گزارش کرده بودند که به طور جداگانه وارد آنالیز شد. بیشترین تعداد مطالعه مربوط به orbital fractures و بیشترین شیوع نیز مربوط به گروه CGI و orbital fractures بود.