مقایسه تاثیر دو روش شنیدن و خواندن قصه بر اضطراب و طول زمان به خواب رفتن کودکان 12-8 ساله بستری با شکستگی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی

Abstract

چكيده: مقدمه: بیماری و بستری شدن در بیمارستان، با ایجاد اضطراب در کودک موجب اختلال خواب و تاخیر در روند بهبودی کودک می‌گردد. بر اساس شواهد، خواندن کتاب، گوش دادن به داستان، جزو فعالیت هایی هستند که در ارتقاء خواب و کاهش اضطراب کودکان سالم موثر می‌باشد. باتوجه به اهمیت خواب و اضطراب در روند بهبودی کودکان بیمار، این مطالعه با هدف تاثیر شنیدن و خواندن قصه بر اضطراب و طول زمان به خواب رفتن کودکان دچار شکستگی سنین 8 الی 12 سال بستری در بیمارستان شهدای تبریز در سال 98-97 انجام شد. روش اجرا: این یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی می‌باشد که در سال 98-97 بر روی 102 کودک بستری مبتلا به شکستگی اندامها در بیمارستان شهدای تبریز طی دو روز متوالی(روز اول و دوم بستری) انجام گرفت. آزمودنی‌ها ابتدا با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و سپس بصورت تصادفی به سه گروه کنترل، گروه شنیدن قصه و گروه شنیدن و رویت همزمان کتاب قصه تقسیم شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیکی، پرسشنامه اضطراب آشکار کودکان RCMAS)) و اندازه‌گيري نبض و طول مدت زمان به خواب رفتن كودكان جمع‌آوری شد و با نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که نمرات اضطراب آشکار کودکان در عصر روز اول و در عصر روز دوم در بین گروه‌ها اختلاف معنی‌داری نداشت. طول زمان به خواب رفتن در شب اول و در شب دوم در بین گروه‌ها معنی‌دار نبود. تغییرات نمرات اضطراب و خواب در سه گروه معنادار نبودند. همچنین تغییرات نبض بین گروهی در روز اول و تغییرات نبض در گروه ها، قبل و بعد از مداخله در روز دوم معنا دار نبودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر انست که شنيدن و خواندن قصه (توسط كودك در زمان خواب) بر کاهش اضطراب و طول زمان به خواب رفتن در کودکان 12-8 ساله دچار شکستگی بستری و جراحی شده در روز دوم موثر نمی‌باشد. ولي در صورت كسر زمان مداخله نتايج متفاوت و معني‌دار بودند. بنابراین مداخله انجام رفتارهاي آرام مثل قصه‌خواني و شنيدن قصه قبل از زمان خواب مي‌تواند مؤثر باشد. پيشنهاد مي‌گردد در مطالعات بعدي زمان مداخله قبل از bed time در نظر گرفته شود.