کیفیت زندگی کاری و ارتباط آن با ابعاد شخصیتی و خستگی در پرستاران مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، سال 1397

Abstract

چکیده: مقدمه: با توجه به اهمیت کیفیت زندگی کاری پرستاران، شناخت عوامل پیشگویی کننده آن ضروری است. خستگی و ابعاد شخصیتی از عوامل مرتبط با کیفیت زندگی پرستاران میباشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط کیفیت زندگی کاری پرستاران با ابعاد شخصیتی و خستگی انجام شده است. روش کار: در این مطالعه توصیفی- همبستگی با مشارکت 198 پرستاران در مراکز آموزشی درمانی تبریز به صورت طبقه ای و تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات از چهار قسمت: پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری پرستاران (QNWL)، پرسشنامه سنجش صفات پنج گانه شخصيت (NEO) و پرسشنامه خستگی (MFI) تشکیل شده و داده¬ها با استفاده از نرم افزار spss21 مورد تجزيه و تحليل آماری قرار گرفت. از ضريب همبستگي پيرسون، t- مستقل و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته های مطالعه نشان داد که بیشترین میانگین برای ابعاد پرسشنامه کیفیت زندگی مربوط به بعد زمینه کار (39/25±56/83) و کمترین میانگین مربوط به بعد نمره بعد جهانی کار (88/6±14/17) بود. و بین کیفیت زندگی کاری با جنس، میران تحصیلات، وضعیت استخدامی، وضعیت اقتصادی و نوع بخش ارتباط آماری معنی داری وجود داشت. بیشترین میانگین±انحراف معیار (06 /14±82/49) برای ابعاد شخصیتی مربوط به بعد مسئولیت پذیری و کمترین میانگین±انحراف معیار (47/3±81/24) مربوط به بعد روان نژندی بود. بین برون گرایی و مسئولیت پذیری از ابعاد صفات شخصیتی با کیفیت زندگی کاری رابطه آماری معنی داری وجود داشت(p=0.00) . بین نمره کلی کیفیت زندگی کاری و خستگی ارتباط آماری معنی داری و معکوس وجود داشت. (p=0.04). و بین ابعاد شخصیت با خستگی ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت . نتیجه گیری: صفات شخصیتی و خستگی می تواند از عوامل موثر بر کیفیت زندگی کاری کارکنان باشند. بر اساس نتایج این مطالعه انتظار می رود پرستاران با ویژگی شخصیتی برونگرایی و با وجدان تصور بهتری نسبت به شرایط کاری خود داشته باشند. لذا توجه به این شاخص ها، داشتن برنامه و اجرای برنامه های آموزشی، می تواند بر کیفیت زندگی کاری پرستاران تاثیر گذار باشد.