مقایسه اثر رزواستاتین و اتروواستاتین بر سطح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاست 23 و بیان ژن کلوتو در بافت کلیه موش های صحرایی نر هیپرلیپید میک

Abstract

هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثرات کاهندگی رزواستاتین و آتروواستاتین بر روی پروفیل لیپیدی˓ استرس اکسیداتیو و بررسی افزایش احتمالی بیان ژن کلوتو و ارزیابی آسیب کلیه می¬باشد. مواد و روش ها: چهل راس موش صحرایی نر در قالب 5 گروه 8 تایی در گروهای کنترل سالم، شم، کنترل هیپرکلسترولمیک، هیپرکلسترولمیک درمان با رزواستاتین (mg/kg/bw20)، هیپرکلسترولمیک درمان با آتروواستاتین (mg/kg/bw20) قرار گرفتند و در پایان مارکرهای استرس اکسیداتیو و آسیب کلیه و بیان ژن کلوتو بررسی گردیدند. یافته ها: هر دو داروی رزواستاتین و آتروواستاتین باعث کاهش معنی دار شاخص های پروفایل لیپیدی Low Density Lipoprotein Cholesterol (LDL-C)، کلسترول تام، تری گلیسرید،Very Low DensitL Lipoprotein Cholesterol (VLDL-C) و افزایش معنی دارHigh Density Lipoprotein Cholesterol (HDL-C) در مقایسه با گروه کنترل هیپرلیپیدمیک شدند (05/0p<). توانایی اثر رزواستاتین در کاهش سطوح سرمی LDL-C بیشتر از آترواستاتین بود(01/0p<). هر دو داروی رزواستاتین و آتروواستاتین سطوح سرمی فاکتوررشد فیبروبلاست 23 را بطور معنی¬دار کاهش دادند (01/0p<)، اما بیشترین اثرات کاهشی در درمان با آترواستاتین مشاهده شد (01/0p<). هر چند سطوح سرمی و بیان ژن کلوتو پس از درمان با هر دو مورد رزواستاتین و آترواستاتین در مقایسه با گروه کنترل هیپرلیپیدمیک افزایش پیدا کرد (01/0p<)، اما آتروواستاتین در مقایسه با رزواستاتین اثرات افزایشی بیشتری را اعمال نمود (01/0p<).